عبور نامتقارن اثر سیاست پولی بر بازار مسکن

مطالعات صورت‌گرفته در سال‌های اخیر نشان داده‌اند که قیمت مسکن دارای یک رفتار غیرخطی است و به خاطر ریسک‌گریزی سرمایه‌گذاران می‌تواند دارای چسبندگی رو به پایین باشد. چنین ویژگی غیرخطی می‌تواند باعث شود که متغیرهایی نظیر سیاست پولی دارای اثر نامتقارن بر بازار مسکن باشند. بر این اساس در این مطالعه، تاثیر نامتقارن سیاست پولی بر بازار مسکن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در این راستا از داده‌های فصلی اقتصاد ایران در بازه بهار 1372 تا تابستان 1397 و از روش‌های هم‌انباشتگی جوهانسن (1991) و اندرز و سیکلوس (2001) استفاده شده است. تفاوت اصلی‌ای که بین دو روش مذکور وجود دارد این است که آزمون هم‌انباشتگی جوهانسن مبتنی بر یک رویکرد خطی بوده و روش اندرز و سیکلوس یک آزمون هم‌انباشتگی غیرخطی به‌شمارمی‌آید. نتایج آزمون هم‌انباشتگی جوهانسن (روش خطی) حاکی از عدم‌وجود رابطه بلندمدت بین متغیرهای حجم پول و قیمت حقیقی مسکن است. این در حالی است که بر اساس آزمون اندرز و سیکلوس (روش غیرخطی) متغیرهای تحقیق دارای رابطه بلندمدت هستند. دلیل به دست آمدن چنین نتیجه‌ای وجود رابطه بلندمدت غیرخطی بین سیاست پولی و سطح حقیقی قیمت‌ها در بازار مسکن است. رابطه بلندمدت برآوردشده نیز حاکی از تاثیر مثبت و معنی‌دار حجم پول بر قیمت حقیقی مسکن است. تخمین رابطه تصحیح خطای کوتاه‌مدت غیرخطی نشان می‌دهد که خطای کوتاه‌مدت تنها در یکی از رژیم‌ها تصحیح می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، رابطه بلندمدت تنها در یکی از رژیم‌ها برقرار است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که قیمت در بازار مسکن دارای چسبندگی رو به پایین بوده و بنابراین صرفاً از سیاست‌های انبساطی پولی تاثیر می‌پذیرد.