حمایت هوشمند و پیشرفت اقتصادی؛ الگویی پویا برای رابطه دولت و بازار

رابطه بین دولت و بازار یکی از اساسی‌ترین موضوعات مورد بحث در اقتصاد سیاسی است. قدرت‌های صنعتی و به لحاظ اقتصادی پیشرفته دنیا، در برهه‌هایی از تاریخ مدعی شده‌اند که پیشرفت اقتصادی آن‌ها در سایه مکانیسم خودتنظیم بازار و عدم مداخله دولت در اقتصاد اتفاق افتاده و به کشورهای دیگر توصیه کرده‌اند، اگر سایر کشورها می‌خواهند همچون آنان صنعتی شوند، باید اقتصاد را به مکانیسم بازار بسپارند؛ اما بررسی تاریخ پیشرفت خود این کشورهای صنعتی یا کشورهایی که در دوره جدید به پیشرفت اقتصادی رسیده‌اند، نشان داده است، هرگز دولت در این کشورها مدیریت اقتصاد را به مکانیسم بازار نسپرده و به انحاء مختلف نقش حمایتی را در رابطه با تولید ایفا کرده است. نظریه «حمایت‌گرایی هوشمند» که در مقاله حاضر به‌عنوان یک الگو برای رابطه پیچیده بین دولت و بازار پیشنهاد گشته، با ابتنا بر تجربه کشورهای پیشرفته تدوین شده است. دولت در این نظریه، نقش حامی، هادی و ناظر را دارد و به اقتضای شرایط اقتصاد یا شرایط خاص یک صنعت، متناسب با نیروهای بازار رابطه برقرار می‌کند.