پیشگیری از ترور متخصصان دانش هسته ای از گذر افزایش هزینه های وضعی

زمینه و هدف: پدیده غیرانسانی «ترور متخصصان دانش هسته ای» به اعمال مجرمانه ی سازمان‌دهی شده ی تروریستی اطلاق می گردد که سعی دارد با از بین بردن نخبگان و دانشمندان علوم هسته ای، پیشرفت و توسعه جوامع در این زمینه علمی را متوقف یا کند نماید.روش تحقیق: تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام‌شده است.یافته ها: ماهیت این اقدامات به‌گونه‌ای است که از یک‌طرف عوامل و انگیزه های ارتکاب این جرایم با سایر اعمال مجرمانه به کلی متفاوت بوده و از طرف دیگر با برنامه ریزی های دقیق و پیچیده و استفاده از ابزارها و سلاح های پیشرفته ای صورت می پذیرد. ازاین‌رو پیشگیری از این جرایم نمی تواند تابع منطق و روش های عمومی اتخاذی در قبال سایر جرایم باشد و مقتضی اعمال راهکارهای پیشگیرانه افتراقی سازمان‌یافته و منظم باشد. با توجه به ماهیت خاص این جرایم موثرترین و بهترین روش مبارزه و پیشگیری از وقوع چنین جرایم تروریستی، استفاده از راهکارهای پیشگیری وضعی یا موقعیت مدارِ متناسب با ویژگی های این جرایم است. راهکارهای پیشگیری وضعی با توجه به تاثیراتی که در فرآیند پیشگیری از ارتکاب جرم دارند به پنج دسته ی راهکارهای مبتنی بر (1) افزایش هزینه، (2) افزایش خطر، (3) کاهش منافع، (4) کاهش محرک ها و (5) حذف توجیه کننده ها تقسیم می شوند که در این مقاله به راهکارهای مبتنی بر افزایش هزینه های ارتکاب ترور دانشمندان هسته ای پرداخته می شود.نتیجه گیری: حفاظت از دانشمندان با طرح مسایل مربوط به شناخت موقعیت ها و وضعیت های خطرناک و کاربرد اقدامات و راهکارهای سخت کردن آماج جرم، کنترل دسترسی به آماج جرم و غربال خروجی ها با توجه به ویژگی های خاص هر موقعیت انجام می شود.