تروریسم هسته‌ای و راهکارهای مقابله با آن از منظر حقوق بین‌الملل

زمینه و هدف: مدت‌هاست مطالبی در مورد دستیابی گروه‌ها و سازمان‌های تروریستی به سلاح‌های هسته‌ای در رسانه‌ها و مجامع علمی و سیاسی عنوان می‌شود. تروریسم هسته‌ای جدیدترین و فاجعه‌بارترین مصداق تروریسم است. در این مقاله به رویکرد حقوق بین‌الملل به تروریسم هسته‌ای و راهکارهای مقابله با آن پرداخته می‌شود. روش تحقیق: این مقاله به روش توصیفی تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای نگارش شده است. یافته‌ها: تاکنون تروریسم هسته‌ای در مفهوم مضیق آن به معنای استفاده گروه‌های تروریستی از سلاح‌های هسته‌ای اتفاق نیفتاده، ولی سایر مصادیق آن تا حدود زیادی اتفاق افتاده است. تروریسم هسته‌ای به یکی از بزرگ‌ترین معضلات و نگرانی‌ها در سطح بین‌المللی تبدیل شده است. این نگرانی به حدی است که کوفی عنان دبیر کل اسبق سازمان ملل متحد در اول اکتبر 2001 در مجمع عمومی بیان داشت «حمله تروریست‌ها با سلاح های هسته‌ای می‌تواند میلیون‌ها نفر را بکشد و این در حالی است که جهان قادر نبوده حتی مانع وقوع حملات تروریستی 11 سپتامبر شود». علاوه بر آن، وی در آخرین گزارش مهم خود در سال 2005، تروریسم هسته‌ای را تهدیدی جهانی و چالش آینده جامعه بین‌المللی دانسته است. همچنین روسای جمهوری بسیاری از کشورهای غربی، تروریسم هسته‌ای را بزرگ‌ترین خطر و چالش پیش رو در خصوص امنیت ملی کشور خود می‌دانند. نتیجه‌گیری: صدور قطعنامه 1540 شورای امنیت در 2004، اصلاح کنوانسیون حفاظت فیزیکی از مواد هسته‌ای و تصویب کنوانسیون بین‌المللی سرکوب تروریسم هسته‌ای در 2005، از جمله اقداماتی است که در ارثه بین‌المللی برای مقابله با تروریسم انجام شده است.