تاملی در قطعنامه 1373 شورای امنیت: تغییر ماهیت در تعهدات و الزامات حقوقی مبارزه با تروریسم

شورای امنیت به عنوان یکی از ارکان صلاحیت‌دار سازمان ملل متحد در حوزه قانون‌گذاری، به موجب منشور ملل متحد دارای اختیاراتی می‌باشد. اختیارات شورای امنیت در پرتو منشور ملل متحد بیشتر در رابطه با اقداماتی است که صلح و امنیت بین‌المللی را با تهدید مواجه می‌سازد. از اینرو، اختیارات قانون‌گذاری شورای امنیت در قالب صدور قطعنامه‌ها و اعلامیه‌ها تبلور یافته است. بنابراین یکی از مهمترین پایه‌های صدور اسناد فوق‌الذکر توسط شورای امنیت، وجود اقدامات ناقض صلح و امنیت بین‌المللی همچون تروریسم و احراز آنها توسط شورا می‌باشد. اینگونه اقدامات با صدور قطعنامه‌های متعدد از سوی شورای امنیت ضمن محکومیت، مورد توجه واقع گردیده است؛ هرچند به نظر می‌رسد در برخی از وقایع که موجب نقض صلح و امنیت بین‌المللی گردیده شورا فقط به صدور قطعنامه بسنده نموده و با صدور قطعنامه به نحوی از انحا از خود رفع تکلیف نموده است. با این حال، یکی از اقداماتی که شورای امنیت در راستای اختیارات قانون‌گذاری صورت داده است صدور قطعنامه 1373 بوده که با توجه به مفاد مقرر در آن، نقطه عطفی در تعهدات حقوقی مبارزه با تروریسم قلمداد می‌شود. اما با تامل در مفاد قطعنامه مزبور می‌توان برداشت نمود ماهیت تعهدات و الزامات حقوقی مبارزه با تروریسم نه تنها نسبت به اسناد پیش از این تغییر ننموده، بلکه رویکرد شورای امنیت در این رابطه دچار تحولاتی شده است که به نظر می‌رسد تمامی این ملاحظات نشات گرفته از حوادث تروریستی 11 سپتامبر 2001 می‌باشد.