وضعیت پیشگیری از جرم، مدلها، شیوه‌ها و ملاحظات سیاسی

مقاله‌‌ی حاضر به دنبال تفسیر مدلها و شیوه‌های پیشگیری از جرم در نظام‌های مختلف سیاسی است و این‌گونه استدلال می‌کند که ترکیب غیرضروری مدلهای خاص با شیوه‌های ویژه می‌تواند موجب تضعیف پذیرش برخی اهداف مناسب در اقدامات پیشگیرانه از جرم باشد. مقاله، سه مدل پیشگیری از جرم تحت عنوان محافظه کار، آزادی‌خواه، رادیکال [طرفدار اصلاحات اساسی] را ارایه نموده است و مباحثی مطرح شده است که چگونه شیوه‌های گوناگون می‌تواند از مدلها جدا شده و در راستای پیشگیری از جرم شکل گیرند؛ بدیهی است این امر نیازمند بررسی، درک و فهم استفاده از آنها در مفهوم سیاسی وسیعی است. هدف این مقاله بررسی مدلهای مختلف پیشگیری از جرم به عنوان وسیله‌ای برای نمایان ساختن اهمیت موضوعات نظری و سیاسی است که اغلب اوقات در سایه مباحث عملی کارآمد و یا در لوای تکنیک و استراتژی‌های ویژه، مغفول واقع شده‌اند. این نوشتار نشان می‌دهد که به‌طور کلی، پیشگیری از جرم به‌صورت یکسان با شکل مشابه در راستای توسعه‌ی مفهومی و جهت‌گیری‌های مربوط به سیاست واقع نمی‌شود؛ بلکه در بسیاری از مراحل و جریان‌های طراحی شده ی استراتژی‌های پیشگیری از جرم، که برخی از آنها فرضیه‌های اصلی و گزینه‌های سیاسی هستند، تبلور یافته و ریشه دوانیده است. تصدیق و تایید این موضوع در جایی که به دنبال درک تعارض‌های موجود و بالقوه در حوزه‌ی پیشگیری از جرم و ارزیابی جدی رویکردهای خاص اتخاذ شده توسط متولیان نظام عدالت کیفری هستیم، ضروری می‌نماید.