تحلیل «راهزنی دریایی» به مثابه یک جرم داخلی از رهگذر حقوق کیفری ماهوی

زمینه و هدف؛ با توجه به رشد فزاینده راهزنی دریایی طی دو دهه اخیر، بسیاری از کشورهای دنیا اقدام به بروز رسانی قوانین داخلی با هدف تجهیز هرچه بیشتر خود در برابر این پدیده نوظهور نمودند. در این راستا، جرم انگاری خاص راهزنی دریایی، تشدید مجازات‌، تسهیل اثبات ارکان جرم راهزنی دریایی و حتی معکوس نمودن بار اثبات برخی عناصر این جرم از این قبیل اقدامات می‌باشد. مع الاسف کشور ما علی‌رغم اینکه کشتی‌های آن در سال‌های اخیر آماج حمله دزدان دریایی بوده اما در این زمینه اقدامات خاص و مشخصی را در سطح تقنینی به انجام نرسانیده است.روش؛ روش تحقیق حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی بوده و روش جمع‌آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای است.یافته‌ها و نتیجه‌گیری؛ ازآنجایی‌که راهزنی دریایی در حقوق کیفری ایران به‌عنوان یک جرم مستقل مورد جرم انگاری قرار نگرفته و ارکان آن مشخص نشده است، در نتیجه محاکم ایرانی ناچار هستند برای محاکمه و مجازات دزدان دریایی دستگیرشده، از مقررات عمومی کیفری بهره گیرند. در پژوهش حاضر تلاش شده با استفاده از قوانین داخلی و برخی اسناد بین‌المللی که کشور ما عضو آن‌ها می‌باشد، به همان شیوه و طریقی که در مورد جرائم داخلی به کار می‌رود، راهزنی دریایی همانند یک جرم عمومی داخلی تعریف شده، ارکان سه‌گانه آن مورد شناسایی قرار گرفته و در نهایت، کیفرهای قابل‌اعمال برای مرتکبان راهزنی دریایی در فروض و حالت‌های مختلف مشخص گردد. در انجام این کار، از قوانین داخلی و همچنین برخی اسناد بین‌المللی که کشور ما عضو آن‌هاست و دیگر مقررات بین‌المللی بهره گرفته شده است.

piracy as an internal crime in iran's criminal law

background and purpose; due to the increasing growth of maritime piracy during the last two decades, many countries of the world updated their domestic laws with the aim of equipping themselves as much as possible against this emerging phenomenon. in this regard, the specific criminalization of sea piracy, increasing punishment, facilitating the proof of the elements of the crime of sea piracy and even reversing the burden of proof of some elements of this crime are such measures. unfortunately, despite the fact that its ships have been the target of pirate attacks in recent years, our country has not taken specific and specific measures in this regard at the legislative level. methodology; the current research method is a descriptive analytical method and the method of collecting information is a library method. findings and conclusions; since sea piracy has not been criminalized as an independent crime in iran’s criminal law and its elements have not been defined, as a result, iranian courts are forced to use general criminal regulations to try and punish arrested pirates. in the present research, an attempt has been made to define sea piracy as a general internal crime by using domestic laws and some international documents that our country is a member of, in the same way as it is used in the case of domestic crimes, and its three elements are identified. and finally, applicable punishments for the perpetrators of sea piracy in different cases and situations should be specified. in doing this, domestic laws as well as some international documents that our country is a member of and other international regulations have been used.