مداخله کیفری بر مبنای مصلحت در جرم انگاری جرائم فراملی

زمینه ها و هدف: مداخله کیفری حاکمیت در حقوق و آزادیهای فردی در قالب جرائم انگاری برخی اعمال و رفتارها همراه است که البته بسیار بحث برانگیز است. این مداخله کیفری بر مبنای اصول مختلفی صورت می گیرد که از آن جمله می توان به مصلحت اشاره نمود. بر این مبناء این سوال مطرح است که آیا در نظام کیفری ایران جرم انگاری بر مبنای مصلحت صورت گرفته است؟ همچنین اعمال این قاعده در جرم انگاری جرائم فراملی به چه نحو قابل توجیه می باشد؟ روش شناسی: این مقاله به روش تحلیلی- توصیفی نگارش یافته استیافته ها: در قلمرو حقوق کیفری، اصل بر آزادی افراد جامعه است و جرم انگاری و محدود کردن آزادی اشخاص یک استثنا محسوب می شو د و نیاز به دلیل دارد. در این راستا اختیارات قانونگذاران در زمینه ی جرم انگاری رفتارهای مختلف، بی حد و حصر نیست و بدون وجود دلیل نمی توان به آزادی افراد خدشه وارد نمود.نتیجه گیری:در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصل مصلحت به عنوان یکی از اصول محدودکنندۀ آزادی پذیرفته شده است و در این نظام امکان جرم انگاری یا مداخلۀ کیفری حکومت بر اساس اصل مصلحت وجود دارد.اما ضوابط و معیارهای آن مشخص نیست و در قالب صلاحدید حاکمیت قابل تعریف است. اعمال این اصل در قالب جرائم فراملی بر مبنای حفظ منافع ملی قابل توجیه است.

expediency-based criminal intervention in the criminalization of transnational crimes

background and aim: the criminal intervention of the government in individual rights and freedoms in the form of criminalization of certain actions and behaviors is associated with, of course, is very controversial. this criminal intervention is based on various principles, including expediency. based on this, the question arises whether criminalization has been done in the iranian penal system on the basis of expediency? also, how can the application of this rule in the criminalization of transnational crimes be justified?methodology: this article is written analytically-descriptivelyfindings: in the realm of criminal law, the principle is based on the freedom of individuals in society and criminalization and restriction of the freedom of individuals is an exception and needs a reason. in this regard, the powers of legislators in the field of criminalization of various behaviors are not unlimited and without any reason, the freedom of individuals can not be violated.conclusion: in the constitution of the islamic republic of iran, the principle of expediency is accepted as one of the principles restricting freedom, and in this system there is the possibility of criminalization or criminal intervention of the government based on the principle of expediency. but its rules and criteria are not clear. sovereignty is definable. the application of this principle in the form of transnational crimes is justified on the basis of the protection of national interests.