رابطه طرفین در مسئولیت نیابتی کارفرما و کاربرد آن در مسئولیت نیابتی پلیس (مورد مطالعه حقوق ایران و کانادا)

زمینه و هدف: در مواردی قانون‌گذار، افرادی را، مسئول زیان ناشی از فعل دیگری قرار می‌دهد که تحت حمایت و نظارت او عمل می‌کنند. از این نوع مسئولیت تحت عنوان مسئولیت نیابتی یاد می‌شود. هدف مقاله حاضر، بررسی رابطه طرفین در مسئولیت نیابتی کارفرما و کاربرد آن در مسئولیت نیابتی پلیس در حقوق ایران و کانادا می‎باشد.روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی، با مراجعه به منابع کتابخانه ای انجام شده است.یافته ها و نتایج: مسئولیت نیابتی، نظریه‌‌ای حقوقی است که برابر آن مسئولیت مربوط به متضرر را به عهده منوب عنه قرار می‌دهد که وی سبب زیان نگردیده است، این امر مستلزم وجود ارتباط بین کارفرما و کارمند، ارتکاب کار خلاف از سوی کارمند و ارتکاب تخلف در حیطه شغلی می‎باشد تا با جمع این عناصر مسئولیت را بر عهده کارفرما (پلیس) قرار داد. یافته‌های تحقیق نشان از آن دارد که، به دنبال ناکارآمدی مسئولیت مبتنی بر بی احتیاطی (تقصیر) در روابط ناشی از کار و دشواری اثبات تقصیر کارفرما (پلیس) از سوی زیان دیدگان ثالث و خدمات و تحمیل بار مسئولیت بر دوش عامل زیان (کارمند)، در نظام حقوقی کانادا و نظام حقوقی ایران با عبور از اصل شخصی بودن مسئولیت و با هدف جبران خسارت زیاندیدگان و حمایت از کارکنانِ ناتوان، مسئولیت نیابتی پلیس را به عنوان شکلی از مسئولیت محض بنا نهاده اند.

the relationship between the parties in the vicarious liability of the employer and its application in the vicarious liability of the police (case study of iranian and canadian law)

field and aims: in some cases, the legislator makes people responsible for the damage caused by another’s act, who act under his protection and supervision. this type of responsibility is called vicarious responsibility. the purpose of this article is to examine the relationship between the parties in the vicarious liability of the employer and its application in the vicarious liability of the police in iranian and canadian law.methodology: the present research was carried out by descriptive-analytical method, referring to library sources.findings and conclusion: vicarious liability is a legal theory that assigns the responsibility of the injured party to the agent who did not cause the damage. this requires the existence of a relationship between the employer and the employee, committing a wrongdoing on the part of the employee and committing a violation in the field of employment, so that with the sum of these elements, the responsibility is placed on the employer (police). the findings of the research show that, due to the inefficiency of responsibility based on carelessness (fault) in relations caused by work and the difficulty of proving the fault of the employer (police) from third party victims and services and imposing the burden of responsibility on the shoulders of the cause of loss (employee), in the legal system of canada and the legal system of iran, by passing the principle of personal responsibility and with the aim of compensating the victims and supporting disabled employees, they have established the vicarious responsibility of the police as a form of pure responsibility.