experiential avoidance and cognitive emotion regulation strategies as the mediators in the relationship between mindfulness and social anxiety disorder symptoms

Objective: the current study seeks to investigate the mechanisms through which mindfulness is related to social anxiety symptoms in a clinical sample of adults by examining whether experiential avoidance and specific cognitive emotion regulation strategies (rumination, catastrophizing, and reappraisal) mediate associations between mindfulness and social anxiety symptoms. methods: statistical population of this study contained all the students with social anxiety disorder in lorestan university in the academic year 2016-2017. with purposive sampling method, 104 students with social anxiety disorder were selected. subjects were assessed by social phobia inventory, beck depression inventory ii, cognitive emotion regulation questionnaire, social anxiety acceptance and action questionnaire, and five facet mindfulness questionnaire. data were analyzed by spss and amos 22 software using structural equation modeling, and the model fits the clinical sample well. results: in the model, the index demonstrated good fit (x² 24=36.13, p=0.053, gfi=0.92, agfi=0.86, cfi=0.97, nfi=0.92, tli=0.96, rmsea=0.07, cmin/df=1.50), so that mindfulness facets were directly associated with sognitive emotion regulation strategies (serd) and experiential avoidance. it was also found that cognitive emotion regulation strategies and experiential avoidance were associated with social anxiety symptoms. finally, the results indicated that mindfulness had indirect effects on the social anxiety symptoms that were mediated by cognitive emotion regulation strategies and experiential avoidance. conclusion: our findings raise important implications for clinical health psychologists when tailoring mindfulness-based treatments for sad patients.

نقش میانجی راهبردهای تنظیم هیجان و اجتناب تجربی در رابطه بین ذهن آگاهی و نشانه های اضطراب اجتماعی

هدف: بیماران مبتلا به افسردگی از طرحواره های ناسازگاری که منجر به تحریف واقعیت اجتماعی می گردد و همچنین از نقص در بازشناسی هیجان در چهره رنج می برند. برای بررسی مولفه های زمینه ساز این نقص، این مطالعه ارتباط خاص میان نشانه های افسردگی، طرحواره های ناسازگار اولیه، و بازشناسی هیجان در چهره را مورد ارزیابی قرار می دهد. روش ها: نمونه شامل 100 فرد با علائم اختلال افسردگی می باشدکه از جامعه آماری بزرگتر بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ، پرسشنامه افسردگی بک و آزمون بازشناسی هیجان در چهره مورد استفاده گردید. نتایج: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که برخی طرحوارههای ناسازگار اولیه و افسردگی اثرات قابل توجهی در بازشناسی هیجان ترس و حالت خنثی دارد. افسردگی همچنین منجر به بازشناسی بهتر هیجان غم و خشم می شود. نتیجه گیری: بنابراین طرحواره های ناسازگار و نقص در بازشناسی هیجان در چهره با یکدیگر مرتبط بوده و هر دو حوزه به احتمال زیاد منجر به علائم و نشانه ها افسردگی می گردد. نتایج به فهم بهتر ما از نقص در حوزه شناخت اجتماعی در سطوح بازشناسی هیجان در چهره و طرحواره های ناسازگار اولیه در افراد مبتلا به افسردگی کمک می کند.