سنجش و تبیین طرد اجتماعی مهاجران خارجی در کلانشهر اصفهان

فرآیند طرد و ادغام اجتماعی مهاجران خارجی همواره عامل مهمی در نظم اجتماعی کشور میزبان است و در صورت عدم ادغام مناسب در جامعه، این گروه‌ها به طور بالقوه تهدیدی برای نظم و امنیت خواهند بود. از این‌رو، بررسی وضعیت طرد و ادغام اجتماعی آنها و عوامل موثر بر آن می‌تواند در تدوین بهتر سیاست‌های مرتبط با مهاجران اثرگذار باشد. به این منظور، طرد و ادغام مهاجران افغان و عراقی مقیم کلانشهر اصفهان در پیوند با دسترسی به فرصت‌های اجتماعی اقتصادی و در مقایسه با ساکنان بومی‌ این شهر سنجش و تبیین گردید. جامعه‌ی آماری تحقیق شامل خانوارهای مهاجر و غیر مهاجر ساکن مناطق چهارده‌گانه شهر اصفهان است. روش تحقیق کمی کیفی و شیوه‌ی نمونه‌گیری ترکیبی از نمونه‌گیری‌های نظری، خوشه‌ای چندمرحله‌ای و هدفمند است. حجم نمونه‌ی منتخب شامل232 خانوار( مهاجر خارجی و بومی) است و در تحلیل آماری داده‌ها، آزمونهای تفاوت، همبستگی و معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای spss و لیزرل به کار گرفته شد.یافته‌های تحقیق نشان داد مهاجران دسترسی کمتری به منابع دارند و در مقایسه با بومی‌ها تبعیض و طرد اجتماعی شدیدتری دارند و نه تنها با وجود گذر زمان، تبعیض‌های اجتماعی قومی از بین نرفته بلکه مهاجران با سکونت در محله‌های محروم، طرد اجتماعی را با طرد فیزیکی تجربه کنند. با این اوصاف، لازم است دولت با حمایت‌های اقتصادی و آموزشی مهاجران، کاهش فاصله­ی اقتصادی و اجتماعی مهاجران غیرمهاجران و فرهنگ‌سازی در راستای پذیرش اجتماعی آنها از ایجاد بی‌نظمی‌های اجتماعی و سیاسی جلوگیری کند.

A Measurement and Explanation of Immigrants' Social Exclusion in the city of Isfahan

The process of exclusion / social inclusion of migrants has always been an important factor in the host country`s social order. In the absence of migrants' inclusion in society, these groups will be a threat to social order and security. Therefore, studying the status of their exclusion / inclusion and the factors affecting it, will be influential in the development of better policies related to immigration. For this reason, the exclusion / inclusion of Afghan and Iraqi immigrants living in Isfahan metropolitan area, in relations with access to economic and social opportunities was measured and compared with the native inhabitants of the city. The research population consisted of immigrants and native families residing in Isfahan city. The research method is qualitative quantitative, the sampling technique is synthetic (theoretical, multistage cluster and purposive) and sample size is 232 family. Lisrel and Spss software were used for data analysis. The results showed that immigrants have less access to resources and experience much more intense social discrimination and social exclusion. The culture of nativism that leads to ethnic`s social discrimination has not disappeared, and foreign immigrants have not been include into the host society. It is suggested that the government must provide economic and educational support for immigrants to prevent potential political and social disorders by outside immigrants.