توسعه پایدار شهری و برخی عوامل موثر بر آن (مورد مطالعه: شهر کرمانشاه)

ناپایداری توسعه شهری مهمترین چالش هزاره سوم است. هدف اصلی توسعه پایدار تامین نیازهای اساسی، بهبود سطح زندگی، اداره بهتر اکوسیستم‌ها و آینده امن بیان شده است؛ پایداری در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست-محیطی، کالبدی و... مستلزم به کارگیری سیستم مدیریتی کارآمد با قدرت کافی برای رسیدن به اهداف ذکر شده است. سیستم‌های مدیریتی با ویژگی‌های انعطاف‌پذیر، مسوولیت‌پذیر، استراتژیک و عدالت محور مبتنی بر آموزش و اطلاع-رسانی راهگشای تنگناهای موجود در شهرهای امروزین است. شهر پایدار با ویژگی های اقتصادی - اجتماعی مطلوب همچون مسکن مناسب، کاهش فقر، عدالت محور، با فضاهای سالم، امن، آرام، جذاب و زیبا آراسته شده، آرمانی است که با مدیریتی پویا قابل دسترس خواهد بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی است که به بررسی نقش برخی عوامل مخصوصاً مدیریت در پایداری شهری پرداخته است؛ برای این منظور 82 شاخص پایداری شهری در شهر کرمانشاه شناسایی و با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی عوامل اصلی مدیریتی تاثیرگذار بر توسعه پایدار شهر کرمانشاه ارزیابی شدند. شاخص‌های‌ مورد بررسی در 25 شاخص اصلی و در نهایت در 5 عامل سلامت شهری، سیستم دولتی مطلوب، محیط زیست پایدار، ساختار آموزشی و خرسندی و شادمانی استخراج و نامگذاری شدند که حدود 504/74 درصد واریانس را در برداشته اند. اولین عامل سلامت شهری(با شاخص هایی مانند تحصیلات، بهداشت اجتماعی، ایمنی، انضباط اجتماعی) با 4/25 درصد واریانس، نقش مهمی در پایداری شهری بر عهده دارد بنابراین، با توجه به زیرشاخص‌های مهم بارگذاری شده در آن می تواند در دستیابی به توسعه پایدار شهری نقش ویژه ای را به عهده داشته باشد و راهکار ضروری در این زمینه تقویت زیرشاخص‌های مذکور برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در شهر کرمانشاه است.