سنجش میزان رضایت از زندگی در میان ساکنان مسکن مهر فولادشهر اصفهان

به نظر می‌رسد که مساله اصلی در سیاستگذاری‌ها و برنامه‌های توسعه‌ای، خلا شناختی جامعه‌شناسانه و روانشناسانه از نیازهای پیچیده فردی و اجتماعی انسان امروز است. یکی از برنامه‌های توسعه‌ای که در سالهای اخیر به اجرا گذاشته شد، احداث واحدهای مسکن مهر است؛ از این رو با توجه به اهمیت رضایت از زندگی در ثبات، سلامت و کاهش آسیب‌های اجتماعی در جامعه، مطالعه این مقوله و شناخت آن در برنامه‌ریزی‌های اجتماعی ضرورت دارد. بر این اساس هدف این مقاله سنجش میزان رضایتمندی از زندگی در میان ساکنان مسکن مهر است. این مطالعه با روش کمّی و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفته و جامعه آماری آن شامل همه ساکنان مسکن مهر شهر فولادشهر اصفهان است. حجم نمونه با استفاده از جدول لین با 95% اطمینان، و خطای 5 درصد 384 نفر برآورد گردید. یافته‌ها حاکی است که میزان رضایت از زندگی 4/22 درصد پاسخگویان کم، 8/51 درصد متوسط و 8/25 درصد زیاد است. همچنین یافته‌ها بیانگر آن است که میان تعلق مکانی (593/0r=)، میزان دینداری(293/0r=) و سرمایه اجتماعی (686/0r=) با رضایت از زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج ضریب رگرسیونی نشان می‌دهد که متغیرهای مشارکت، درآمد، تعلق مکانی، مقطع تحصیلی، هزینه خانواده، بعد پیامدی، محل سکونت قبلی، وضعیت تاهل، سن، بعد عقیدتی، اعتماد اجتماعی، به ترتیب میزان اهمیتی که در تبیین متغیر وابسته داشته‌اند، وارد شده‌اند و در مجموع 81 درصد (81/0= ) از متغیر وابسته را تبیین کرده‌اند.