بررسی رابطه میزان احساس‌ تعلق اجتماعی شهروندان با میزان مشارکت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آنان (شهروندان مناطق 3 و 12 شهر تهران)

یکی از زمینه های اصلی برنامه ریزیهای توسعه، توجه به مشارکت فعال و همه جانبه افراد جامعه و فرایندهای تقویت‌کننده آن است. توجه به چگونگی احساس تعلق اجتماعی افراد، عاملی مهم در افزایش رفتارهای مشارکتی در امور متفاوت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است و این مهمترین ابزار برای یک مدیریت خوب بویژه در کشورهای جهان سوم است. در این راستا هدف مقاله حاضر، بررسی رابطه میزان احساس تعلق اجتماعی شهروندان با میزان مشارکت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آنهاست. این تحقیق یک مطالعه پیمایشی و ابزار پژوهش پرسشنامه است، پرسشنامه دارای اعتبار صوری بود و ضریب آلفای کرونباخ پایایی همه متغیرها بالای 7/0 است. جامعه آماری آن شهروندان 18 تا 55 سال شهر تهران هستند، نمونه تحقیق نیز 382 نفر هستند با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استخراج شده‌اند. نتایج تحقیق نشان داد احساس تعلق اجتماعی شهروندان با مشارکت اجتماعی (59/0=r)، مشارکت فرهنگی (44/0=r) و مشارکت سیاسی (46/0=r) رابطه معنادار و مثبت دارد. نتایج همچنین نشان داد که شهروندان در دو بعد فرهنگی و سیاسی، مشارکت فعالانه تری نسبت به بعد اجتماعی آن دارند و اینکه احساس تعلق اجتماعی زنان بیشتر از مردان بوده است. نوع شغل افراد هم بر مشارکت اجتماعی و سیاسی آنان تاثیرگذار بوده است.