تحلیل تولید فضاهای شهری از منظر امر سیاسی با رویکرد نظریه شبکه کنشگر (نمونۀ مطالعاتی اراضی عباس‌آباد تهران)

تولید فضای شهری، یک مسئله پیچیده و چندبعدی است که در آن فضا به‌عنوان یک محصول اجتماعی و یک عامل سیاسی به‌حساب می آید. در این پژوهش، با استفاده از نظریه کنشگر-شبکه (ant) که یک رویکرد جامعه‌شناختی برای تحلیل روابط میان کنشگران انسانی و غیرانسانی است، رابطه بین فضا و قدرت در شهر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل شبکه‌های قدرتی (کنشگران) که در تولید فضاهای شهری نقش دارند، است. روش پژوهش، مطالعه موردی است و مورد مطالعاتی آن، اراضی عباس‌آباد تهران است که یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های توسعه شهری در ایران به شمار می‌آید. داده‌های پژوهش از طریق روش‌های مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و مشاهده میدانی جمع‌آوری شده و با روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج نشان می‌دهد که در اراضی عباس‌آباد، دولت و سازمان‌های وابسته به آن، با استفاده از قدرت سیاسی و اقتصادی خود، شبکه‌های قدرت را تشکیل داده و سایر کنشگران را از مشارکت در تولید فضا محروم کرده‌اند. همچنین مشخص شده است که شبکه کنشگران و قدرت در این منطقه، به‌هیچ‌وجه متناسب با نیازها و خواسته‌های شهروندان نبوده و حتی نقش متخصصان و بخش خصوصی در تولید فضا نیز تحت تاثیر امر سیاسی قرار گرفته است.

analysis of urban space production from the political perspective with actor–network theory (case study of abbasabad lands in tehran)

urban space production is a complex and multidimensional issue in which space is considered both a social product and a political agent. in this research, the relationship between space and power in a specific city has been examined using actor-network theory (ant), which is a sociological approach to analyzing the relationships between human and non-human actors. the main objective of this research is to identify and analyze the power networks (actors) involved in the production of urban spaces. the research method is a case study, and the case under study is abbasabad lands in tehran, which is one of the largest urban development projects in iran. the research data has been collected through semi-structured interviews and field observations, and they have been analyzed using a descriptive-analytical approach.the results indicate that in the abbasabad zone, the government and its affiliated organizations have formed power networks using their political and economic influence, depriving other actors of participating in space production. it has also been revealed that the network of actors and power in this area is not in line with the needs and desires of the citizens, and even the role of experts and the private sector in space production has been influenced by political factors.