تاثیر متغیرهای جمعیت‌شناختی بر رفتارهای جمعیِ نمایشی در بستر ویروس کرونا مورد مطالعه: شهر بوشهر در سال 1400

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر متغیرهای جمعیت‌شناختی در رفتارهای جمعیِ نمایشی در بستر ویروس کرونا در شهر بوشهر، با روش پیمایش و رویکرد توصیفی انجام شده است. جمعیت آماری متشکل از ساکنان 15 سال به بالای شهر با تعداد 197864 نفر هستند که نمونه‌ای به تعداد 384 نفر با تکنیک نمونه‌گیری تصادفی – خوشه‌ای از میان آن انتخاب شدند. پرسشنامۀ پژوهش محقق‌ساخت است که رواییِ محتوایی آن توسط استادان و پایایی‌اش به وسیلۀ آزمون آلفای کرونباخ (79/.) تایید شدند. فرضیه‌های پژوهش با آزمون‌های آماریِ تی تک‌نمونه ای، آزمون فریدمن و تحلیل واریانس آزمایش شدند. نتایج نشان می‌دهند میانگین واقعی نمره میزان رفتار جمعیِ نمایشی پاسخگویان برابر 195 و یازده صدم است که از میانگین مورد انتظار آن یعنی مقدار 174 بالا‌تر است و این نشان می دهد که رفتارهای جمعی نمایشی در ایام شیوع کرونا بالاتر از متوسط جامعه بوده است. در رتبه‌بندی میانگین ابعاد متغیر رفتارهای جمعیِ نمایشی، بُعد مد اجتماعی با میانگین رتبه‌ای 6.28، اولویت اول را دارد. در واقع آن بعد از رفتار نمایشی که تنها به طور دوره ای و در فرایند شیوع کرونا در معرض تغییر قرار گرفت. متغیرهای جنس، وضعیت تاهل، وضعیت تحصیلات و نوع منزل مسکونی پاسخگویان تاثیر معنی‌داری بر رفتارهای جمعیِ نمایشی دارند و افراد متاهل، زنان، افراد با تحصیلات پایین و افراد ساکن در مسکن غیرشخصی، بیشتر تحت تاثیر رفتارهای جمعیِ نمایشی قرار گرفته‌اند.

the effects of demographic variables on dramatic collective behaviors in the context of corona virus (case of study: city of bushehr)

the present study was conducted with the aim of evaluating the effects of demographic variables on collective behavior in the context of the corona virus in bushehr city. the research method was  survey that was conducted with a descriptive approach. the research population consisted of all residents over 15 years of age in bushehr city (197,864 people) in 1400. to determine the sample size, 384 people were selected through random cluster sampling. a researcher-made questionnaire was used to collect the data. the content validity of the questionnaire was obtained by consulting experts and its reliability was calculated as 0.79 via cronbach's alpha. one-sample t-tests, friedman's test and analysis of variance were also used to test the research hypotheses. the obtained results showed that the real average of the amount of collective behavior for the respondents was equal to 195.11, which was higher than the average (174). in the ranking of the average dimensions of the collective performance variable, the dimension of social fashion has the first priority with an average rating of 6.28. the variables of gender, marital status, educational status and the type of residential house of people had a significant effect on dramatic collective behavior. married people, women, people with low education and people who live in private homes were more affected by the dramatic collective behavior.