شناخت تاثیر بی‌هنجاری با تاکید بر سه بُعد (بی‌معنایی، بی‌اعتمادی، بی‌قدرتی) بر بی‌تفاوتی اجتماعی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و تهران شمال در سال تحصیلی 1401- 1400)

در مطالعات اجتماعی از مفهومی چون بی‌تفاوتی به عنوان یکی از آسیب‌های مهم در روابط انسانی، مانعی برای رسیدن به توسعه و از عوارض شهرنشینی در عصر جدید یاد شده است و بروز چنین پدیده‌ای به ویژه در نسل جوان دانشگاهی مساله‌ای است که می‌تواند به پویایی و نشاط جامعه صدمه وارد کند. از این رو بررسی این مساله در یک منطقه یا شهر می‌تواند به روشن شدن آن کمک کند و از این‌رو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف این پژوهش شناخت تاثیر بی‌هنجاری با تاکید بر سه بُعد (بی‌معنایی، بی‌اعتمادی و بی‌قدرتی) بر بی‌تفاوتی اجتماعی است. جامعه مورد مطالعه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و تهران شمال است. روش مورد استفاده پیمایش و ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته است. یافته‌ها نشان دادند که؛ میزان بی‌معنایی با مقدار همبستگی (0.267=r)، بی‌اعتمادی با مقدار همبستگی (0.245=r) و بی‌قدرتی با مقدار همبستگی (0.397=r) است و با توجه به نتایج همبستگی میان متغیرهای تحقیق مشاهده شد که رابطه مثبت و معناداری بین ابعاد سه‌گانه بی‌هنجاری اجتماعی با بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان وجود دارد. به عبارت دیگر، هرچه میزان ابعاد سه‌گانه بی‌هنجاری اجتماعی بالاتر باشد، بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان افزایش می‌یابد.