رابطه‌ی احساس تعلق به شهر و مشارکت اجتماعی در مدیریت شهری

احساس تعلق به شهر نشانگر وجود ذهنیت مثبت افراد نسبت به محل سکونت و سایر شهروندان است و تداوم تعلق به شهر لاجرم شکلی از تعهد را برای شهروندان نسبت به محیط اجتماعی پیرامون در بر دارد. مشارکت در حیات اجتماعی شهر همواره موضوع مهمی در حوزه‌ی جامعه‌شناسی شهری بوده است. لذا این مقاله در صدد است تا رابطه‌ی احساس تعلق به شهر و مشارکت اجتماعی شهروندان در مدیریت شهری را بررسی کند. چارچوب نظری پژوهش متشکل از متغیرهای برگرفته شده از نظریه‌های دورکیم، پارسونز، دیویس، آنتونسیچ، گیدنز و پاتنام است. لذا در یک مطالعه‌ی پیمایشی از بین جامعه‌ی آماری مشتمل بر 49309 خانوار ساکن شهر ایلام، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و نهایتاً تصادفی ساده، نمونه‌ای شامل 334 نفر سرپرست خانوار را انتخاب نموده و با استفاده از پرسشنامه‌ای که اعتبار صوری آن به وسیله خبرگان مورد تایید قرار گرفته و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ، 78/. محاسبه شده‌است، داده‌های مورد نظر گردآوری و تحلیل شده‌اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان دهنده‌ی متوسط بودن میزان متغیرهای مشارکت اجتماعی شهروندان (2.04)، مشارکت مدنی (2)، روحیه‌ی مشارکتی (1.92)، اعتماد به مدیران (2.01) و نیز میزان احساس تعلق به شهر (2.46) است و لذا عوامل اجتماعی مذکور در مشارکت اجتماعی در مدیریت شهر موثر هستند و در آزمون معادلات ساختاری روابط این متغیرها با متغیر وابسته تایید شده‌است. به طور کلی نتایج بیانگر مشارکت اجتماعی متوسط شهروندان است ولیکن به دلیل مهاجرپذیری عمدتاً روستایی و درون استانی و ترکیب محله‌های شهری پتانسیل لازم جهت بهره‌مندی مدیریت شهری از ظرفیتهای مشارکتی شهروندان را دارد.

Sense of belonging to the city and social participation in urban management

AbstractThe sense of belonging to the city indicates the existence of a positive mentality of individuals towards the place of residence and other citizens, and the continuity of belonging to the city inevitably involves a form of commitment for citizens to the surrounding social environment. Participation in the social life of the city has always been an important issue in the field of urban sociology. Therefore, this article seeks to examine the role of the sense of belonging to the city in the social participation of citizens in urban management and to play a role in the practical way of establishing a lasting relationship between citizens and the institution of urban management. Therefore, in a survey study using stratified sampling and simple random sampling method, a sample of 334 heads of households was selected and the data were analyzed using SPSS and Liserl software. The results of the study showed that the level of citizens’ social participation (2.04), civic participation (2), participatory spirit (1.92), trust in managers (2.01) and also the degree of feeling of belonging to the city (2.46) were moderate. therefore, the mentioned social factors are effective in social participation in city management and in the test of structural equations, the relationships of these variables with the dependent variable were confirmed. In general, the results indicated moderate social participation of citizens, but due to immigration, mainly rural and intra-provincial, and the combination of urban neighborhoods, it has the necessary potential for urban management to benefit from the participatory capacities of citizens.