شناسایی مولفه‌های کارآفرینی اجتماعی و بررسی نقش آنان بر توانمندسازی کودکان کار و خیابان

بروز آسیب‌های اجتماعی گوناگون و فقدان برنامه‌ریزی‌های کلان در کشورها، امکان ادامه روند رشد طبیعی و زندگی برای برخی از کودکان را مختل و جوامع را با پدیده نوظهور کودکان کار و خیابان روبرو ساخته است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه‌های کارآفرینی اجتماعی، در پی تبیین نقش آن بر توانمندسازی کودکان کار و خیابان بر مبنای مطالعه‌ای توصیفیهمبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و کارکنان ستادهای توانمندساز شهر تهران است که  تعداد 600 نفر می باشد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 27 سوالی است که روایی آن به دو روش محتوایی و سازه و پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ (0.935) تایید گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار amos 21 و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی فرضیه های پژوهش نشان داد که کارآفرینی اجتماعی به شکل مستقیم بر ارتقاء توانمندی‌های کودکان کار و خیابان تاثیرگذار است. همچنین در بین مولفه‌های کارآفرینی اجتماعی موثر در توانمندسازی کودکان کارخیابان، مولفه «اصول اساسی کارآفرینی اجتماعی» با ضریب رگرسیونی 0.831 و مولفه «برنامه‌های کارآفرینانه اجتماعی» با ضریب رگرسیونی 0.691 به ترتیب بیشتر و کمتر از سایر مولفه‌های کارآفرینی اجتماعی بر توانمندسازی کودکان کارخیابان در ستادهای توانمندساز تاثیرگذار بوده است.