بررسی رابطه بین برنامهریزی توسعه محلهای و کیفیت زندگی در شهر مهریز
|
|
|
|
|
نویسنده
|
افشانی علیرضا ,احمدی بغداد آبادی نعیمه
|
منبع
|
مطالعات جامعه شناختي شهري - 1398 - دوره : 9 - شماره : 30 - صفحه:25 -54
|
|
|
چکیده
|
هر کشوری برای رسیدن به توسعه باید برای ارتقای زندگی ساکنانش برنامهریزی نماید. یکی از زمینههایی که میتوان در برنامهریزیها به آن توجه نمود محلات است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی برنامهریزی توسعه محله ای و کیفیت زندگی در بین شهروندان است که برای رسیدن به اهداف پژوهش از تلفیق نظریه ی کنش متقابل نمادین وکارکردگرایی ساختاری استفاده شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع پیمایشی است، دادهها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شیوه ی نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای از 385 نفر از شهروندان ساکن در شهر مهریز گردآوری شده است. اعتبار ابزار به روش اعتبار محتوا و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. دادهها به کمک نرمافزارهای spss و amos تحلیل شدند. یافتههای تحقیق گویای آن است که بین میزان برنامهریزی توسعه ی محلهای و کیفیت زندگی و ابعاد آن رابطه ی مستقیم و معناداری وجود داشت. مدل معادله ی ساختاری نشان داد متغیر برنامهریزی توسعه ی محلهای 24 درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین می کند و شاخصهای برازش نیز نشانگر مطلوبیت مدل بود.
|
کلیدواژه
|
توسعه، توسعه ی محلهای، شهروندان، کیفیت زندگی، مهریز
|
آدرس
|
دانشگاه یزد, ایران, دانشگاه یزد, ایران
|
پست الکترونیکی
|
na.ahmadi7070@yahoo.com
|
|
|
|
|