مقایسه دانش آموزان دبیرستانی پسر شهرستان دهدشت با سبک های یادگیری متفاوت از لحاظ خلاقیت و راهبردهای یادگیری خودگردان

هدف پژوهش حاضر، مقایسه دانشآموزان دبیرستانی پسر شهرستان دهدشت با سبکهای یادگیری متفاوت از لحاظ خلاقیت و راهبردهای یادگیری خودگردان بوده. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 400 نفر از دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان-های شهرستان دهدشت بودهاست. افراد نمونه در پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای نسبتی انتخابشدند؛ بهاینصورتکه در مرحله اول از میان سیزده دبیرستان پسرانه دولتی، هفت دبیرستان بهصورت تصادفی ساده انتخابشدند و در مرحله دوم نیز به نسبت تعداد دانش آموزان پایه اول هر دبیرستان، افراد نمونه بهصورت تصادفی ساده انتخابشدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سبک یادگیری کلب (lsi)، پرسشنامه مداد- کاغذی چندجوابی برای سنجش خلاقیت (mmpt) و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (mslq) استفادهشد. نتایج پژوهش نشانداد که میان دانشآموزان دبیرستانی با سبک های یادگیری مختلف از لحاظ خلاقیت و راهبرد یادگیری خودگردان در سطح 001/0 تفاوتی معنی دار وجوددارد؛ همچنین نتایج نشاندادند که دانش آموزان با سبک یادگیری واگرا در مقایسه با دانش-آموزان با سبک های یادگیری همگرا، جذب کننده و انطباق یابنده خلاقیتی بیشتر دارند و راهبردهای شناختی و خودگردانی را بیشتر مورد استفاده قرارمی دهند.