چگونگی ارتقای کیفی عناصر برنامه درسی روان شناسی اجتماعی (پیوند انجمن‌های علمی با آموزش عالی)

هدف مقاله حاضر، بررسی چگونگی ارتقای کیفی تدریس روان شناسی اجتماعی است. انتظار از درس، معمولاً عرضه محتوی و دانش سازمان یافته رشته علمی، کمک به ارتقای سطح و تراز اکولوژی علوم، ارتقای توان سنجش و بازخورد نسبت به فعالیت ها، غنی سازی فرصت ها و فعالیت های یادگیری دانشجو است. در امر آموزش به ویژه مفاهیم و سرفصل‌ها، رساله‌ها، واژگان توصیفی، منابع و ماخذ، هرگاه متکی بر ادراک محیطی و پیوند متقابل عمل و نظر و یادگیری عمر پیما (مادام العمر) باشد، پژوهش‌زا و مولد، خواهند بود. بیان رویکردها و دیدگاه از طریقه شبکه جهانی وب، به شرط جای‌گیری درچارچوبی مکمل، مفید به نظر می رسد. با رویکرد فکورانه کنشگران، مجموعه آموزشی بر نکات مهم تحول اجتماعی، هوشیار می شوند. در همه حال، نقش تعیین کننده از آن، رابطه متفکرانه فراگیر با خویشتن، با درس، با معلم ، محیط و با جهان است. سعی شود؛ اخلاق عشق، با تاکید بر محیط رسمی و غیر رسمی(انجمن های علمی) جریان بیابد