روابط علّی بین هدف‌های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان: نقش میانجی‌گری اهمال‌کاری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر ، بررسی رابطه علّی اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی با میانجی‌گری اهمال‌کاری تحصیلی بوده است. جامعه پژوهش دانشجویان کارشناسی دانشگاه پیام نور شهرستان مسجد سلیمان بوده‌اند که به روش تصادفی ساده تعداد 160 نفر از آنان انتخاب شده‌اند. ابزارهای پژوهش شامل؛ مقیاس هدف‌های پیشرفت و مقیاس اهمال‌کاری تحصیلی بوده است. به منظور بررسی روایی از روش تحلیل عامل تاییدی، استفاده شده است. نتایج تحلیل عامل تاییدی نشان داد؛ ابزار از روایی قابل قبول برخوردار است. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر در نرم افزار( ای. ام. اُ. اس. 21) انجام شد. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علّی بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبول برخوردار است. نتایج در الگوی پژوهش نشان دادند؛ هدف تبحرگرا هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق اهمال‌کاری تحصیلی با عملکرد تحصیلی، رابطه دارد همچنین هدف عملکرد گریز از طریق اهمال‌کاری تحصیلی با عملکرد تحصیلی رابطه دارد . از سوی دیگر اهمال‌کاری تحصیلی با عملکرد تحصیلی، رابطه منفی معنی‌دار داشته است. برازش بهتر از طریق حذف مسیر غیر معنی‌دار هدف عملکردگرا از طریق اهمال‌کاری تحصیلی با عملکرد تحصیلی حاصل شده است.