پیش‌بینی بهزیستی تحصیلی بر اساس خود - دلسوزی دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر یاسوج

هدف پژوهش، بررسی رابطه‌ی خود - دلسوزی و بهزیستی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر یاسوج با روش همبستگی، بوده است. از جامعه مذکور 300 نفر نمونه با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شد. مقیاس خود دلسوزی نف (2003) برای سنجش مولفه‌های خود دلسوزی و مقیاس بهزیستی تحصیلی کاپلان و ماهر (1999) برای سنجش مولفه‌های بهزیستی تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کاننی نشان داد؛ ترکیب خطی مولفه‌های خود دلسوزی (مهربانی به خود، خود داوری، ویژگی مشترک انسانی، انزوا، ذهن‌گاهی و بیش‌همانندسازی) با ترکیب خطی مولفه‌های بهزیستی تحصیلی (علاقه به مدرسه، خود کارآمدی ادراک شده ی تحصیلی و رفتارهای مخرب) همراه است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد؛ مولفه‌ی ذهن‌آگاهی به طور مثبت و مولفه‌ی خود داوری به طور منفی، مولفه‌ی علاقه به مدرسه را پیش‌بینی می کنند. مولفه‌ی ویژگی مشترک انسانی به طور مثبت با مولفه‌ی خودکارآمدی ادراکی تحصیلی مرتبط است و مولفه‌ی انزوا نیز به طور مثبت با مولفه‌ی رفتارهای مخرب ارتباط دارد همچنین مولفه‌ی بیش‌همانندسازی به طور منفی، مولفه‌های علاقه به مدرسه و خودکارآمدی ادراک شده‌ی تحصیلی و به طور مثبت مولفه‌ی رفتارهای مخرب را پیش‌بینی می‌کند. در تحلیل رگرسیون، مولفه‌ی مهربانی به خود، هیچ‌گونه ارتباطی با مولفه‌های بهزیستی تحصیلی نشان نداده است.