بحث تطبیقی در ارث اقلیت های دینی و قانون مدنی ایران

واژه اقلیت گاه به کسانی که رنگ پوست یا زبان یا نژاد خاصی دارند اطلاق می شود اما در اسلام مراد از اقلیت، دیندارانی هستند که دینی غیر از اسلام دارند و این گروه طبق آیات و روایات و بر اساس قوانین موجود ایران عبارتند از: معتقدین به آیین های (زرتشتی و کلیمی و مسیحی)، که در محاکم ایران در امور مربوط به احوال شخصیه اقلیت های دینی طبق مقررات آیین خودشان حکم داده می شود. تدوین مقررات احوال شخصیه اقلیت های دینی از جمله «ارث» آنها انگیزه شکل گیری این مقاله بوده است که ضمن آن اصول و قواعد کلی حاکم بر مقرارات آنها در مقایسه با مواد قانون مدنی ایران مورد بررسی قرار گرفته و مواردی از تعارض قوانین طرح و به آن پاسخ داده شده و پیشنهاداتی نیز برای اصلاح ساختار قانونی کشور ارائه گردیده است.