چیستی گفتمان پساساختارگرا در سیاست

اغلب نظریه پردازان پساساختارگرا متهم می شوند که نمی توانند هیچ گونه رابطه ای بین نظراتشان با سیاست بر قرار کنند . گفته می شود ، پساساختارگرایی نه تنها قادر نیست که یک نظریه ی سیاسی ارائه دهد ؛ بلکه از حل مسائل سیاسی نیز ناتوان است و نگارنده ی مقاله حاضر این ایرادها را رد می کند و مدعی است که پساساختارگرایی می تواند در توسعه ی نظریات سیاسی ایفای نقش کند . در مقاله ی زیر راههای ایجاد ارتباط بین پساساختارگرایی و سیاسی بررسی شده است . هدف اصلی نویسنده بر شمردن ویژگیهای یک پژوهش سیاسی پساساختارگرا می باشد . در ابتدا نویسنده قابلیت های تبیینی نظریه های پساساختارگرا را توضیح می دهد و صفات آنها را بر می شمرد . تاکید بر مساله زبان ، دفاع از اصل معنایابی گفتمان در زبان و تکثر گرایی معنایی ، عمده ترین این صفات را تشکیل می دهند . سپس در بخش بعدی مقاله ،‌ مدلولات سیاسی این نکات روشن شناسانه برای یک ‹‹ سیاست پساساختارگرا ›› بیان می شود و بر اساس آن ارتباط بین سطوح فنی و عملی قضیه توضیه داده می شود . در نهایت ، نویسنده از ویژگیهای یک نگرش اصلاح طلبانه ی پساساختارگرا سخن مسلط و دنبال روی از نوع جدیدی از روشنگری ارزیابی می کند .