بررسی انتقادی مشروعیت اختتام یکجانبه معاهده موشکهای ضدبالستیک از منظر حقوق بین الملل

ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شوروی (‌سابق ) در سال 1972 با انعقاد معاهده ای به نام معاهده موشک های ضد بالستیک توافق کردند که در چارچوب این رژیم قراردادی دو جانبه ، به تحدید تولید و توسعه ی موشک های بالستیک خود بپردازندو بدین ترتیب ضمن ایجاد تعادل و توازن میان قدرت نظامی به ویژه موشکی وهسته ای خویش ، از استمرار مسابقه تسلیحاتی بپرهیزند .ایالات متحده امریکا پس از گذشت نزدیک به سه دهه از حیات این معاهده با اقدامات و موضع گیری های مبتنی بر راهبرد یک جانبه گرایی ، تلاش کرده از ایجاد محدودیت هایی که خود یک روز در قبال رهبری بلوک شرق پذیرفته بود ، سرباز زند و با استفاده از فضای ایجاد شده در سایه نظم نوین جهانی ادعایی خود ، بر قدرت نظامی بیفزاید و بدین طریق شاید ضمن آزمایش سیستم های دفاع ضد موشک ابزارها و مقدمات آیک هژمونی یک جانبه و بدون رقیب را به انحصار خود در آورد .از انجا که ایالات متحده امریکا معاهده مذکور را که یک رژیم حقوقی قراردادی است ، به صورت یک جانبه خاتمه بخشیده است ، بررسی میزان مشروعیت حقوقی این اقدام بویژه در پرتو مباحث و اصول حقوق بین الملل معاهدات خواه از جهات نظری و خواه ملاحظات مبتنی بر حاکمیت قاون در روابط بین المللی ، ضروری می باشد . این مقاله درصدد است ، نا مشروع بودن اقدام این کشور را که همگام ا سیر عدم پای بندی دولت بوش به معاهدات بین المللی خلع سلاح و کنترل تسلیحات می باشد، در پرتو کاوشی حقوقی ارزیابی نماید .