درآمدی بر تاریخ نگاری علم حقوق

تمایز مطالعه تاریخی و غیر تاریخی به اندازه اختلاف میان عین و ذهن است . در بررسی تاریخی حقوق به آنچه به واقع رخ داده پرداخته می شود لیکن در حقوق شناسی غیر تاریخی ، ارمانی تحقق نیافته تبیین می گردد. در این مقاله تاریخ نگاری های حقوق به چهار شیوه حکومت محور ، حقوقدان محور، نهاد محور و نظریه محور تقسیم شده و روش پارادایمی در تاریخ نگاری نظریه محور حقوق مورد مداقه قرار گرفته است . حقوق قدیم و جدید را می توان به سه پارادایم تفاوت ، ازیکدیگر باز شناخت : پارادایم تو نباید و تو می توانی ( حقوق قدیم ، مبتنی بر حرمت است و حقوق جدید مبتنی بر رخصت ) . پارادایم حقوق راز آلود گذشته و حقوق راز زدائی شده مدرن ، و پارادایم ادله اثبات نقدناپذیر قدیم و ادله اثبات نقد پذیر حقوق جدید .