طرح آیات الاحکام سیاسی قرآن مجید

یکی از مباحث قابل ملاحظه در کنکاش تحقیق و بررسی ، بحث احکام سیاسی در قرآن مجید است . در برخورد با این مسئله دیدگاههای متفاوتی وجود دارد . مذهبی های روشنفکر و غرب گرا یا غرب زده اصولا وجود چنین احکامی را در قرآن و مذهب منکر می باشند و می گویند دین از سیاست جدا است و کاری به سیاست ندارد . در مقابل ، مذهبی های سنتی هرچند مانند روشنفکران دین را از سیاست جدا نمی دانند اما ورود در عرصه سیاست را نیز از آفت مذهب و قداست و پاکدامنی می دانند و می گویند باید به فقه و فقاهت پرداخت و کار سیاست را به دیگران واگذار کرد . از نظر اینها احکام سیاسی منتفی نیست بلکه مغفول عنه واقع شده است . گروه سوم که رقم آنها در ادوار مختلف اندک بوده جسته گریخته در محافل علمی یا در نوشته ها و به مناسبت های مختلف سخن از آن به میان آورده و معتقد هستند که قرآن آخرین کتاب وحی آسمانی است و به عنوان آیین نامه کامل و جامع برای جامعه بشری انزال شده است و حکمی از احکام زندگی در رابطه با بندگی نیست که در آن نباشد . بدیهی است پیروان قرآن با عرصه های مختلف زندگی فردی - خانوادگی - اجتماعی در وضعیتهای متفاوت مواجه هستند و در هر یک از این عرصه ها حرکت مجاز و غیر مجاز وجود دارد و جواز و عدم جواز حکم است و این قرآن است که باید بایست ها و نبایست های زندگی را در ابعاد مختلف تعیین کند پس عرصه زندگی یعنی عرصه سیاست و مدیریت و احکام آن باید بیان شود و این وظیفه به عهده قرآن است که خود آن را بیان نموده و راجع با اقسام روابط خانوادگی - اجتماعی - اقلیت ها - داخل کشور و بیگانه در سطوح مختلف احکام آن را ذکر کرده و دانستن و عمل به آن مانند دانستن احکام عبادی و تجاری وعمل آنها لازم و واجب است .