اثر قارچهای میکوریز آربوسکولار بر عملکرد و جذب عناصر غذایی در گوجه فرنگی تحت شوری حاصل از NaC1 و مخلوط املاح

اثر قارچهای میکوریز روی تغذیه گیاهان و افزایش عملکرد در شرایط شور بخوبی شناخته نشده است . در این پژوهش ، اثر شوری حاصل از کلرید سدیم و مخلوط املاح بر عملکرد و جذب عناصر غذایی در گوجه فرنگی رقم اسپکتروم 882 در همزیستی با دو گونه از قارچهای میکوریز آربوسکولار مورد بررسی قرار گرفت . طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور ، قارچ در سه سطح m0( بدون قارچ ) ، (glomus interaradices )mi و ( glomus mosseae )mm و فاکتور شوری شامل هشت سطح با دو نوع ترکیب شوری ، چهار سطح شوری مخلوط املاح ( s5 تا s8) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد . در هر دو نوع ترکیب ، سطوح شوری به ترتیب شامل 2/1 ، 4،‌ 5/6 و 8 دسی زیمنس بر متر بودند. تلقیح گیاهان با دو گونه قارچی در خزانه صورت گرفت و بعد از حدود یک ماه ، گیاهان تلقیح شده به گلدانهای حاوی چهار کیلوگرم ماسه استریل منتقل شده و بعد از استقرار کامل گیاهچه تیمارهای شوری به تدریج آغاز شدند . نتایج تجزیه آماری افزایش معنی دار در وزن خشک بخش هوایی ، ریشه ،‌ مقدار فسفر و پتاسیم و نسبت k/na در بخش هوایی را در گیاهان تلقیح شده با mi در مقایسه با گیاهان شاهد بدون میکوریز یا تلقیح شده با قارچ mn نشان داد ( پی کوچکتر از 05/0) . هر چند دو گونه قارچی از نظر عملکرد اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی این دو گونه قارچی mi و mn عملکرد را به ترتیب حدود 16% و 10 % نسبت به شاهد افزایش دادند . اثر سطوح شوری برای تمام صفات اندازه گیری شده غیر از غلظت منیزیم ریشه معنی دار شد ( پی کوچکتر از 001/0)‌. نسبت k/na در بخش هوایی و نسبت ca /na در ریشه و بخش هوایی در سطوح متناظر ،‌در شوری مخلوط املاح نسبت به کلرید سدیم افزایش معنی دار داشتند ( پی کوچکتر از 05/0 ) .