اثر مقادیر آب آبیاری در دو روش سطحی و قطره ای بر عملکرد و صفات کیفی خرمای پیارم

این تحقیق در سالهای 1374 لغایت 1379 در ایستگاه کشاورزی حاجی آباد بر روی درختان نخل پیارم ( شش ساله) با فواصل کاشت 8×8 متر در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بصورت فاکتوریل شامل 4 تیمار 4 درختی و در سه تکرار با دو روش آبیاری( آبیاری سطحی و آبیاری قطره ای) و دو میزان مصرف آب(75% و 100% تبخیر تجمعی از تشتک کلاس a )‌ جمعا بر روی 48 اصله نخل به اجرا درآمد. تیمارها عبارتند از a1، سیستم آبیاری قطره ای میزان آب معادل 75% تبخیر تجمعی از تشتک کلاس a ، a2 ، سیستم آبیاری سطحی میزان آب تشتک کلاس a، b2، سیستم آبیاری سطحی میزان آب معادل 100% تبخیر تجمعی از تشتک کلاس a. دور آبیاری در روش قطره ای یک روز در میان و در روش سطحی هفته ای یک بار در نظر گرفته شد. میزان آب مورد نیاز با صفات کیفی میوه از قبیل ph ، بریکس (tss) ، درصدهای اسیدیته قابل تیتراسیون، قند احیاکننده، قند کل، ساکارز، رطوبت و ماده خشک در تیمارهای مختلف اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اگر چه در تیمارهای مختلف میزان آب مختلفی در اختیار درختان قرار گرفت، ولی از لحاظ عملکرد و صفات کیفی میوه اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت و فقط درصد اسیدیته قابل تیتراسیون بین تیمارها اختلاف معنی داری در سطح 1% وجود داشت. میزان متوسط آب مصرفی سالیانه در تیمار a1 در مرحله رشد رویشی معادل 7/23 متر مکعب و در مرحله زایشی معادل 65/42 مترمکعب به ازاء هر درخت بوده که کمترین میزان مصرف را در بین تیمارها داشته است . میزان متوسط آب مصرفی سالیانه در تیمار b2 به روش آبیاری سطحی در مرحله رشد رویشی معادل 46/57 مترمکعب و در مرحله رشد زایشی معادل 45/100 مترمکعب بازاء هر درخت بود. بنابر این نتیجه می شود که مصرف آب در تیمار a1 به روش قطره ای کمتر از نصف مصرف آب در روش سطحی بوده است در حالیکه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین عملکرد محصول خرما وجود نداشت بنابراین در شرایط آزمایش آبیاری به میزان 75% تبخیر تجمعی از تشتک و به روش قطره ای بهترین نتیجه را داشته است.