اثر گونه های افراپلت، اقاقیا، صنوبر آمریکایی و زربین بر برخی ویژگیهای فیزیکو شیمیایی خاک

با آزمایش 13 ویژگی ( رنگ، بافت، ضخامت، ph ، ec، رطوبت اشباع، املاح محلول، مواد آلی، نیتروژن کل، نسبت کربن به نیتروژن، فسفر و پتاسیم قابل جذب) در 4 لایه ازخاک ( افق های b,a,o و 30 سانتی متر اول) تیپ های خالص 16 ساله افراپلت، اقاقیا، صنوبر آمریکایی، زربین و قطعه بدون درخت مجاور آنها، اثر این گونه ها بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک، بررسی گردید و مشخص شد که گونه های درختی، بویژه اقاقیا، تغییرات مطلوب زیادی در خواص فیزیکو شیمیایی خاک داده اند. به طور کلی تمامی گونه ها کربن، مواد آلی و پتاسیم قابل جذب سی سانتیمتر اول و پتاسیم قابل جذب دو افق b,a را افزایش و پتاسیم قابل جذب افق o و رطوبت اشباع افق a را کاهش داده اند اما هیچکدام از آنها بر بافت و اسیدیته خاک تاثیر نداشته اند. گونه های پهن برگ ضخامت افق o خاک را افزوده اند. اقاقیا کربن، مواد آلی و نیتروژن کل افق o و نیتروژن کل سی سانتی متر اول خاک را افزایش داده اما باعث کاهش فسفر قابل جذب و نسبت کربن به نیتروژن افق o گردیده است. صنوبر و افرا، فسفر قابل جذب افق a خاک را افزوده اند و زربین نیز باعث افزایش املاح محول افق o گردیده است. با توجه به نتایج آنالیز خوشه ای اطلاعات کمی مورد مطالعه، در افقa و سی سانتی متر اول خاک، بیشتین شباهت بین اثر پهن برگان ( افرا، صنوبر و اقاقیا) و در افقهای b,o بیشترین شباهت بین اثر صنوبر و اقاقیا بوده است لذا بر این اساس می توان توصیه نمود در مناطق مشابه در جنگلکاریهای وسیع از پهن برگان بویژه اقاقیا و صنوبر استفاده شده و کاشت زربین به لحاظ اثر اندکی که بر بهبود وضعیت خاک منطقه نسبت به پهن برگان دارد به احداث کمربندهای سبز محدود شود.