تعیین دوره بحرانی کنترل گاوپنبه (Abutilon Theophrasti)در کشت تابستانه سویا رقم سحر

گاوپنبه (abutilon theophrasti medic.) یکی از علف های هرز مهم در محصولات زراعی گرمادوست مانند سویا می باشد. به منظور یافتن دوره بحرانی کنترل گاوپنبه در محصول سویا در شرایط اقلیمی گرگان، آزمایشی در سال 1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان با چهار تکرار به اجرا در آمد. آلودگی کرت ها به علف-هرز در زمان کاشت با دست به صورت مصنوعی انجام گرفت. برای تعیین دوره بحرانی از دو سری تیمار استفاده شد؛ تیمارهای تداخل که در آنها تا مراحل دو برگی، چهار برگی، شش برگی، اوایل گلدهی و اوایل غلاف-بندی سویا، به گاوپنبه اجازه تداخل داده شد و از آن پس تا انتهای فصل رشد تمامی علف های هرز کنترل شدند. در کنار این تیمارها یک تیمار به عنوان شاهد تداخل در نظر گرفته شد که به گاوپنبه اجازه حضور در تمام طول فصل رشد داده شد. سری دوم، تیمارهای کنترل بودند که در آنها تا مراحل رشدی یاد شده علف های هرز کنترل و از آن پس به گاوپنبه تا انتهای فصل رشد اجازه تداخل داده شد. این تیمارها نیز همراه با شاهد (کنترل تمامی علف های هرز در طول فصل رشد) بودند. اثر تیمارهای کنترل و تداخل بر ارتفاع نهایی بوته، حداکثر شاخص سطح برگ در سویا و گاوپنبه و همچنین عملکرد دانه سویا معنی دار گردید. نتایج این آزمایش مشخص نمود که بین حداکثر سطح برگ، ارتفاع و وزن خشک گاوپنبه با عملکرد سویا رابطه خطی معکوس وجود دارد. بر اساس معادلات برازش داده شده گامپرتز و لجستیک بر حسب درجه- روز رشد، دوره بحرانی کنترل گاوپنبه در سویا (رقم سحر) بر اساس 5% کاهش عملکرد مجاز بین مراحل دو برگی (14 روز پس از کاشت) و هفت برگی (43 روز پس از کاشت) و بر اساس 10% کاهش عملکرد مجاز بین مراحل سه برگی (18 روز پس از کاشت) و پنج برگی (35 روز پس از کاشت) تعیین شد.