بهینه سازی عمق آب مصرفی ذرت با کم آبیاری (مطالعه موردی: دشت ورامین)

کم آبیاری، انتخاب یک راهبرد بهینه و برتر برای استفاده از آب و تولید محصول تحت شرایط کمبود و یا بالابودن قیمت آب است. طی پژوهش حاضر اثرات کم آبیاری بر توابع تولید و هزینه گیاه ذرت از رقم سینگل کراس 704 مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 13 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها نسبت به درصد نیاز آبی گیاه با افزایش های ده درصدی از صفر تا 120 درصد نیاز آبی انجام گرفت. تابع تولید به صورت یک منحنی درجه دوم و تابع هزینه به-صورت یک معادله خطی به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که آبیاری کامل (100 درصد نیاز آبی معادل 82/4 سانتی متر عمق آبیاری در واحد سطح ) بیش ترین عملکرد محصول در واحد سطح (به میزان 77360 کیلوگرم در هکتار) را به همراه دارد. از کشت ذرت بدون آبیاری تا 30 درصد نیاز آبی گیاه، تنها ضرر و زیان مالی نصیب زارع می گردد. علاوه بر آن بیش ترین درآمد ناخالص، مربوط به تیمار با 100 درصد نیاز آبی گیاه، و بیش ترین درآمد خالص مربوط به تیمار با کاهش 10 درصدی در مصرف آب نسبت به حالت آبیاری کامل می باشد. بالاترین درآمد ناخالص و خالص به ازای واحد آب مصرفی نیز به ترتیب مربوط به تیمار با کاهش 50 درصدی و تیمار با کاهش 30 درصدی است. در کل نتایج ابن پژوهش نشان می دهد که آبیاری بیش از نیاز آبی گیاه علاوه بر افزایش هزینه، کاهش محصول را نیز در پی خواهد داشت، و نیز بیش ترین درآمد خالص در حالت محدودیت منابع آب و افزایش سطح زیر کشت، در تیمار بدون کاهش مصرف آب به دست می آید.