اثر محلول‌پاشی آهن و روی در بهبود خصوصیات کمی و کیفی دانه سه رقم گندم

استفاده از عناصر ریزمغذی یکی از راه‌های افزایش خصوصیات کمی و کیفی عملکرد در گندم می‌باشد. این بررسی به منظور مطالعه تاثیر مصرف کود‌های حاوی آهن و روی در بهبود صفات کمی و کیفی سه رقم گندم آبی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان در سال زراعی 87-1386 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول شامل سه رقم گندم (مغان-3، آرتا و تجن) و فاکتور دوم شامل محلول‌پاشی با آهن و روی با غلظت سه در هزار و عدم محلول‌پاشی (در دو سطح) بود. در این بررسی ارتفاع بوته، تعداد خوشه در هر بوته، تعداد دانه در خوشه اصلی، وزن هزاردانه، تولید کل هر بوته (بیوماس هوایی)، عملکرد دانه، میزان کل پروتیین، آهن و روی در دانه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ارقام از لحاظ صفات عملکرد دانه، میزان روی، آهن و منگنز در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی‌دار وجود داشته است. اثر محلول‌پاشی با آهن و روی نیز بر عملکرد دانه، تعداد پنجه، تعداد پنجه بارور، میزان پروتیین، روی، آهن و منگنز دانه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. اثر متقابل رقم×محلول‌پاشی نیز بر روی عملکرد دانه، میزان روی، آهن و منگنز در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار گردید. در بین ارقام مورد مطالعه، رقم آرتا با 8310 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. هم چنین محلول‌پاشی با عناصر ریزمغذی آهن و روی میانگین عملکرد دانه ارقام گندم را 12 درصد افزایش داد.