بررسی اثر عوامل کاهنده سرمایه اجتماعی بر توسعه مالی در ایران

امروزه اعتقاد بر این است که بُعد اجتماعی و مولفه‌های نهادی توسعه پایدار اهمیت خاصی در فرآیند رشد اقتصادی دارند؛ اما باید توجه کرد که تاثیر آن بر رشد اقتصاد غیرمستقیم است. این اثرگذاری از طریق کانال‌هایی انجام می‏گیرد که یکی از این کانال‏ها، تاثیر مستقیم سرمایه اجتماعی بر توسعه مالی است. بر این اساس هدف این تحقیق آن است که یکی از موانع توسعه بازارهای مالی در اقتصاد ایران بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط مدل‌های آماری و اقتصادسنجی و آزمون فرضیه‌ها توسط روش خودرگرسیون با وقفه‌های توزیعی (ardl) انجام گرفت. یافته‏های تحقیق بیانگر آن است که شاخص اختلاس و ارتشا و جعل در کوتاه‏مدت و بلندمدت بر روی نسبت مطالبات سیستم بانکی از بخش خصوصی به کل مطالبات سیستم بانکی اثر منفی دارد. از سوی دیگر، شاخص چک‏های برگشتی بر شاخص چندبُعدی سرمایه اجتماعی در کوتاه‏مدت و بلندمدت اثر منفی بر نسبت دارایی‏های بانک‏های تجاری به دارایی‏های سیستم بانکی و بانک می‏گذارد.