اقتصاد سیاسی مبادله و تفویض آراء در انتخابات: طراحی مکانیسم رای‌دهی درجه دو تعدیل‌شده

رایج‌ترین نظام انتخاباتی در دموکراسی‌های دنیا، نظام مبتنی بر قاعده اکثریت و «هر شهروند یک رای» است که در آن حق رای تمامی افراد برابر بوده و هر فرد تنها یک حق رای دارد؛ اما سابقه نظریات اقتصاد سیاسی رای‌دهی نشان داده کارایی این نظام در افشای ترجیحات رای‌دهندگان حداکثری نیست؛ ازاین‌رو در طول بیش از دو قرن اخیر کوشش شده نظریه‌های متعددی برای رفع این نقیصه معرفی شوند. از متاخرترین این نظریات می‌توان به دو نظریه «دموکراسی روان» و «مکانیسم رای‌دهی درجه دو» اشاره کرد. در این دو نظریه به ترتیب و به طور جداگانه امکان تفویض رای و امکان خرید رای مطرح شده است. در این مقاله کوشش شده توسعه و دستاورد علمی جدیدی در قالب نظریه «مکانیسم رای‌دهی درجه دو تعدیل‌شده» ارائه شود که حاصل آن طراحی مکانیسمی است که تلفیقی از دو نظریه مورد اشاره محسوب می‌شود.

political economy of votes’ exchange and delegation: adjusted quadratic voting mechanism

it is a fact that “1 person 1 vote” is the most common voting system in democracies worldwide. but, when we ask “how about its efficiency in preference revelation?” the answer is “there are lots of other voting systems with more efficiency”. two of the most recent studies in this field are “liquid democracy” and “quadratic voting (qv) mechanism”. by using “liquid democracy” voters can delegate their votes to other voters, and by using “quadratic voting mechanism” voters can buy more votes via spending money. this paper’s contribution is combining the two recent studies and designing “adjusted quadratic voting mechanism”. in fact, this contribution makes it possible to formulize liquid democracy and votes’ delegation in the context of quadratic voting (qv) mechanism.