شواهدی از جریان‌های نیروی‌کار در دوره رشد بدون اشتغال و اشتغال بدون رشد

بازارکار ایران از نظر تغییرات «خالص تعداد شاغلین»، در فاصله سال‌های 1384 تا 1390، پدیده «رشد بدون اشتغال» و در فاصله سال‌های 1391 تا 1395، پدیده «اشتغال بدون رشد» را تجربه کرده است..مقاله حاضر از میان «چگونگی» و «چرایی» بروز این دو پدیده معماگونه، به چگونگی وقوع آن در بازارکار می‌پردازد. از آنجا که متغیرِ «خالص تعداد شاغلین» به تنهایی اطلاعات مورد نیاز برای توضیح چگونگی تحولات اینچنینی را فراهم نمی‌کند، در این مقاله با اتکای به ادبیات بازار کار، مولفه‌های استخدام و جدایی از بازار کار، تحت عنوان «جریان‌های نیروی‌کار» بر حسب ویژگیهای مختلف محاسبه شده و نشان داده می‌شود که رشد قابل توجه تعداد شاغلین در فاصله سال‌های 1391 تا 1395، همزمان با کاهش جدایی نیروی‌کار و کاهش خروج شاغلین از بازار کار بوده و نه افزایش استخدام نیروی‌کارجدید. محاسبات انجام شده همچنین نشان می‌دهد که از سال 1391 به بعد، وضعیت فعالیت بازارکار از نظر میزان تغییر وضعیت شاغلین، بیکاران و جمعیت غیر فعال، از ثبات بیشتری در مقایسه با گذشته برخوردار بوده است.