بررسی وجوه اشتراک بین قانون داوری 1996 انگلستان و قانون داوری تجاری بین‌المللی ایران

مدت‌ها سیستم داوری انگلیس با موانع جدی از جمله دخالت قضایی محاکم روبرو بود، بالاخره پس از چندین بار اصلاحات در قانون داوری مصوب 1950 و 1979 سرانجام در قانون داوری مصوب 1996 با رفع بسیاری از موانع و مشکلات سابق و ایجاد تسهیلات برای داوری بین‌المللی، مورد توجه بیشتری قرار داده شده است. قانون‌گذار انگلیسی در تدوین قانون، اصرار به عدم تاثیرپذیری از قانون نمونه دارد؛ ولی کثرت وجوه تشابه بین دو قانون نمونه و قانون داوری انگلستان حاکی از قضاوت دیگری است. قانون داوری تجاری بین‌المللی ایران، قانون نمونه آنسیترال را به عنوان مرجع اصلی در نظر داشته است و در عین حال آن را با شرایط داخلی ایران نیز تطبیق داده است. قرب زمانی تصویب قانون داوری تجاری بین‌المللی ایران به قانون داوری 1996 انگلستان شایبه تاثیرگذاری قانون داوری انگلستان بر قانون داوری ایران را تقویت می‌کند. شاید با کمی تسامح و تساهل بتوان به این نتیجه رسید که هر دو قانون مقتبس از قانون نمونه است هر چند که حقوق‌دانان انگلیسی که بر بدیع بودن قانون داوری خود اصرار دارند.