بررسی حقوقی آزادی تحصن در نظام جمهوری اسلامی ایران با نگاهی تطبیقی به آزادی تجمع
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حبیب‌نژاد احمد ,سعید زهرا
|
|
منبع
|
حقوق تطبيقي - 1398 - دوره : 15 - شماره : 1 - صفحه:119 -140
|
|
چکیده
|
حق بر تحصن در زمره آزادیهای مدنی و آزادیهای منفی است. تحصن، تجمعی سازمان‌یافته و مسالمت‌آمیز برای بیان نظرات است که تحصن‌کنندگان به منظور دستیابی به هدف خود، در یک مکان خاص می‌نشینند. گرچه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به طور مشخص از واژه تحصن نامی نبرده، اما در قوانین عادی و آئین‌نامه‌ها، کلمه تحصن در موارد متعددی ذکر شده است. در واقع آزادی تحصن از مصادیق آزادیهای گروهی است و ذیل اصل بیست و هفتم قرار دارد. از منظر قانون اساسی عدم اخلال به مبانی اسلام و عدم حمل سلاح، از شروط تحصن قانونی شمرده می شود.مقاله پیشِ‌رو، با نگاهی تطبیقی به مفهوم آزادی تجمع و شرایط آن، نخست به تحلیل مفهومی تحصن و مبانی تاریخی، نظری و قانونی آن اقدام می‌کند و از این رهگذر به بررسی حقوقی آزادی تحصن و شرایط آن، در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.
|
|
کلیدواژه
|
تحصن؛ اجتماعات؛ آزادیهای گروهی؛ شرایط آزادی تحصن؛ اصل بیست و هفتم.
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران، پردیس فارابی, دانشکده حقوق, ایران, دانشگاه تهران، پردیس فارابی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
sz.saeid@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|