انگیزه‌های نژادی یا مذهبی و استفاده از سلاح: عوامل مشدّدۀ تهاجم علیه اشخاص در حقوق ایران و انگلستان

هنگامی‌که شخصی به دیگری حمله می‌کند، هدف اولیۀ مرتکب، ایراد نوعی صدمۀ جسمی یا روانی به بزه‌دیده است، اما در برخی موارد، مهاجم گونه‌ای انزجار را نیز نسبت به بزه‌دیده بروز می‌دهد؛ و درواقع، تهاجم همراه با انگیزۀ شریرانه‌ای، از قبیل انگیزه‌های نژادی، واقع می‌شود. افزون بر این، گاهی مرتکب از سلاحی برای ارتکاب تهاجم استفاده می‌کند. در حقوق انگلستان، بروز انگیزه‌های یادشده و یا به‌کارگیری سلاح از سوی مهاجم، به‌مثابۀ سرزنش‌پذیری بالاتر قلمداد شده، و در نتیجه، مجازات بیش‌تری برای وی در نظر گرفته می‌شود؛ حال آن‌که در حقوق ایران، ارتکاب تهاجم با انگیزه‌های شریرانه یا با سلاح اساساً محل توجه نبوده یا دارای قلمرو تاثیرگذاری محدودی بر میزان مجازاتِ قابل‌اِعمال است. از این رو، نوشتار حاضر می‌کوشد این خلا قانونی را بیش‌ازپیش نمایان سازد و راهکارهایی همچون پیش‌بینی جهات تشدید عام یا خاص را پیشنهاد کند.