ویژگی های روان سنجی مقیاس رفتارهای دلبستگی در افراد متاهل ایرانی

هدف پژوهش تعیین ویژگی های روان سنجی مقیاس رفتارهای دلبستگی در افراد متاهل است. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری کلیه افراد متاهل ایران بود. با توجه به مسئله پژوهش، محقق جامعه هدف خود را افراد متاهل در مراکز دانشگاهی شهر تهران تعیین نمود که از میان آن‌ها به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس 271 نفر (اعم از کارکنان و دانشجویان) از دو مرکز مطالعات راهبردی دانشگاه امام حسین و خوابگاه دانشگاه الزهراء (156 زن و 115 مرد) انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، مقیاس رفتار‌های دلبستگی سندبرگ، نووَک، جانسون و یوشیدا (2012) و پرسشنامه‌ی زوجی اینریچ فورز و السون (1989) است. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد که رفتارهای دلبستگی خود و رفتارهای دلبستگی همسر، دو عامل جدا از هم هستند و شاخص‌های برازش تحلیل عاملی تاییدی نیز به جز، شاخصِ ریشه‌ی میانگین مربعات خطای برآورد در الگوی خود در محدوده‌ی قابل‌قبول بودند. ضریب آلفای کرونباخ برای زیرمقیاس خود و زیرمقیاس همسر، به ترتیب 0/71 و 0/82 بود. با توجه به ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس رفتارهای دلبستگی و تمرکز آن به رفتارهای عینی در روابط افراد متاهل، استفاده از این مقیاس در کارهای پژوهشی و طرح‌ریزی مداخلات دقیق‌تر و کارآمدتر به‌منظور تقویت پیوندهای دلبستگی در افراد متاهل به مشاوران و روا‌شناسان خانواده، پیشنهاد می‌شود.

psychometric properties of attachment behaviors scale in iranian married people

the current study aimed to determine the psychometric properties of the attachment behaviors scale in iranian married people. the research method was correlational, and the statistical population is all married people in iran. according to the research problem, the researchers have determined their target population as married people among the university centers of tehran, which among whom (from staff and students) 271 individuals (156 women and 115 men) were selected through convenience sampling from imam hussein university center of strategic studies and alzahra university dormitory. the research instruments were the attachment behaviors scale by sandberg, novak, davis, busby (2012) and the four enrich couple scales by fowers and olson (1989). data were analyzed using confirmatory factor analysis. results showed that attachment behaviors-self and attachment behaviors-partner were two distinct factors. the confirmatory factor fitness indicators except for rmsea of self subscale were in the accepted range. cronbach’s alpha coefficients for attachment behaviors-self and attachment behaviors-partner were respectively.71 and .82. considering the psychometric properties of the attachment behavior scale and its focus on objective behaviors in married relationships, using this scale in research work and planning more accurate and efficient interventions to strengthen secure attachment bonds in married people is recommended to family counselors and psychologists.