مقایسه اثربخشی زوج درمانی راه حل مدار – روایتی و زوج درمانی کوتاه مدت خودتنظیمی بر سرزندگی و کنترل عواطف زوجین آشفته

آشفتگی روابط زوجی از جمله شایع ترین عوامل استرس زای دهه های اخیر است که تاثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت زیستی، روانی و اجتماعی زوجین و فرزندان آن ها دارد.هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج درمانی ره حل مدار- روایتی و زوج درمانی کوتاه مدت خود تنظیمی بر سرزندگی و کنترل عواطف زوجین آشفته بود. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری، مراجعین مراکز کیمیا، بشارت، تماشا و توحید شهر اصفهان در سال 1396 بودند که به دلیل مشکلات ارتباطی و زناشویی به این مراکز مراجعه کردند. از میان آنها تعداد 24 زوج (48 نفر) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. و سپس به گونه تصادفی تعداد 8 زوج در سه گروه گمارده شدند و زوجین گروه-های آزمایش به صورت زوجی هر هفته در مداخله های جداگانه زوج درمانی راه حل مدار- روایتی(8 جلسه) و زوج درمانی کوتاه مدت خود تنظیمی (8 جلسه) شرکت کردند. داده‌های آزمودنی‌ها به وسیله‌ی مقیاس های کنترل عواطف ویلیامز و چامبلس (1997) و سرزندگی دسی و رایان (1997)، جمع‌آوری شد. برآیند تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که تفاوت میان گروه‌ها معنادار است. نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که بین گروه‌های زوج درمانی راه حل مدار- روایتی و کوتاه مدت خود تنظیمی در افزایش سرزندگی و کنترل عواطف زوجین و نیز زیر مقیاس‌های آن (خشم، عاطفه مثبت، خلق افسرده و اضطراب) تفاوت معنادار وجود ندارد. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که زوج درمانی راه حل مدار- روایتی و کوتاه مدت خودتنظیمی هر دو در افزایش سرزندگی و کنترل عواطف زوجین آشفته کارساز می باشند.

the comparison of the effectiveness of solution- focused narrative couple therapy with brief self- regulation couple therapy on liveliness and affections control of distressed couples

the purpose of this research was to examine the efficacy of solution- focused narrative couple therpay and brief self- regulation couple therapy on liveliness and affectons control of couples. the research method was uasi-experimental with pretest , posttest and cotrol group. the statistical society consisted of the clients of the centers: kimia, besharat, tamasha and tohid of isfahan city in 1396 who referred to these centers due to communication and marital problems. among them, 24 couples (48 persons) were selected through available sampling from among couples. then, 8 couples (16 persons) were randomly assigned to three groups and the couples of the experimental groups were paired separatly every week solution focused- narrative couple therpay (8 weeks) and brief self- regulation couple therapy (8weeks).). the subjects’ data were collected by the scales of affections control of williams chambles (1997) and liveliness of deci ryan (1997). results of covariance analysis indicated that the differences among the groups were significant. results of benferony follow-up test indicated that there is not a significant difference betwen the solution-focused narrative couple therapy and the brief self- regulation couple therapy to increase the liveliness and affections control of couples and its sub-scales (anger, positive affection, depressed mood and anxiety). the results indicated that the solution- focused narrative couple therapy and the brief self- regulation couple therapy were effective in increasing of liveliness and affections control of couples.