پیش‎بینی به‏زیستی روان‏شناختی بر اساس امیدواری و حمایت اجتماعی ادراک‏شده در زنان سرپرست خانوار

هدف از پژوهش حاضر، پیش‏بینی به‏زیستی روان‏شناختی بر اساس امیدواری و حمایت اجتماعی ادراک‌شده در زنان سرپرست خانوار بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت حمایت کمیته امداد امام (ره) شهرستان سنقر بود که از میان آن‌ها تعداد 150 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‏ها، از مقیاس به‏زیستی روان‏شناختی ریف (1995)، مقیاس امیدواری بزرگ‌سالان اشنایدر (1991) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک‏شده زیمت، داهلم، زیمت و فارلی (1988) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‏ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم‌زمان استفاده شد.نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که میان امیدواری و به‏زیستی روان‏شناختی رابطه‏ی مستقیم و معناداری وجود دارد (531/ p<0/01=، r= 0). همچنین، میان حمایت اجتماعی ادراک‏شده و به‏زیستی روان‏شناختی رابطه‏‏ی مستقیم و معناداری وجود دارد (751/ p<0/01=، r= 0). تحلیل رگرسیون نیز نشان داد حمایت اجتماعی ادراک‏شده و امیدواری،60% از تغییرات به‏زیستی روان‏شناختی را پیش‏بینی می‏کنند. بر اساس این یافته‌ها، می‌توان گفت که امیدواری و حمایت اجتماعی ادراک‏شده، فاکتورهای مهمی در پیش‏بینی به‏زیستی روان‏شناختی می‏باشند. لذا، پیشنهاد می‏شود در برنامه‏‏های پیشگیرانه و مداخلات درمانی، این دو فاکتور مهم موردتوجه قرار گیرند.

Prediction of Psychological WellBeing based on Hope and Perceived Social Support among Womenheaded Households

AbstractThe purpose of this study was prediction of psychological wellbeing based on hope and perceived social support among womenheaded households. The research method was descriptive and correlative. The statistical population consisted of all womenheaded households that are under support of the Imam Khomeini Relief Foundation Songhor city. From among them, 150 women were selected with available sampling. Participants completed the Psychological WellBeing Scale (Ryff, 1995); Adult Hope Scale (Schneider, 1991) and Multidimensional Scale of Perceived Social Support (Zimet et al, 1988). For the analysis of the data, Pearson correlation and multiple regressions were used. The results showed that there is a positive and significant relationship between hope and psychological wellbeing (R= 0.531, P <0.01). Also, there is a positive and significant relationship between perceived social support and psychological wellbeing (R= 0.751, P<0.01). Regression analysis showed that hope and perceived social support, predict %60 of psychological wellbeing variance. Based on the findings, it can be concluded that hope and perceived social support are important factors in prediction of psychological wellbeing. Therefore, it is suggested that these factors be seriously considered preventive and therapeutic interventions.