اثربخشی آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت بر بهبود روابط خانوادگی، تعارضات زناشویی، بخشش و صمیمیت زوجین ناشنوا و کم‌شنوای شهر اصفهان

پژوهش حاضر به‌منظور اثربخشی آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت بر بهبود روابط خانوادگی، تعارضات زناشویی، بخشش و صمیمیت زوجین ناشنوا و کم‌شنوا صورت گرفته است. این پژوهش از نوع پژوهش‌های شبه آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه این پژوهش شامل 20 جفت زوج داوطلب از زوجین ناشنوا یا نیمه‌‌شنوای شهر اصفهان بود که به‌صورت غیرتصادفی (در دسترس) در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه حاوی 20 نفر یا ده زوج بود)، درحالی‏که گروه گواه در لیست انتظار بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه 120 دقیقه‌ای بسته آموزشی را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسش‌نامه روابط خانوادگی بارنز و اولسون (1982)، پرسش‌نامه تعارضات زناشویی (تجدیدنظرشده، 1375، mcqr)، پرسش‌نامه بخشش تامپسون و همکاران (2005) و مقیاس صمیمیت (الکسیس جی، واکر و لیندا تامپسون، 1983، is)، هر دو گروه در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری در معرض ارزیابی قرار گرفتند. به‌منظور بررسی و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری) استفاده شد (0.01>p). نتایج به‌دست‌آمده نشان داد آموزش همسرداری مبتنی بر شفقت بر بهبود روابط خانوادگی، بخشش و صمیمیت به‌طور معنادار موثر بوده است، اما این آموزش بر کاهش تعارضات زناشویی موثر نبوده است (0.05

the effectiveness of spouse treating based compassion training on improving family relations, marital conflicts, forgiveness and intimacy among deaf and semideaf couples

the purpose of the current study was to examine the effectiveness of spouse treating based compassion training on improving family relation, marital conflicts, forgiveness and intimacy among deaf and semideaf couples. it was a semiexperimental study, with pretest, posttest and control groups. the experiment sample was 20 deaf or semideaf volunteer couples from isfahan that were nonrandomly placed in control and experimental groups (each group 10 couples). while the control group was in waiting list, the experimental group was receiving training packages in eight 120 minutes sessions. the measurements were family relations (barons & olson, 2004), marital conflicts questionnaire (mcqr), forgiveness scales (thompson et al, 2005) and intimacy scales (alexis j et al, 1983). both groups were evaluated in pretest, posttest and followup. data was analyzed by descriptive statistic (means and standard deviations) and inferential statistic (repeated measure variance). the results showed the training is effective on family relations, forgiveness and intimacy among couples )p < 0.01) but it is not effective on marital conflicts (p>0.05) . as the results show, the training is a proper method to improve family relations, forgiveness and intimacy among deaf couples.