تاثیرآموزش مهارت های ارتباطی وحل مساله مذهب محور بر رضایت زناشویی زنان در آستانه طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های ارتباطی و حل مساله مذهب‌محور  بر رضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مرکز مشاورۀ شهر اهواز اجرا شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون‌، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری 30 زن را شامل می‌شد که از لحاظ سن، وضعیت اجتماعی اقتصادی، طول مدت ازدواج‌، کسب یک انحراف معیار کم‌تر از میانگین در پرسشنامه رضایت زناشویی و سایر متغیرهای مورد نظر پژوهش، کاملاً همگون بودند. سپس به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسۀ 90 دقیقه‌ای تحت آموزش مهارت‌های ارتباطی و حل مساله قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. در خاتمۀ جلسات پس از یک دوره پیگیری سه ماهه هر دو گروه، مجدداً از لحاظ رضایت زناشویی ارزیابی شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریچ بود. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ رضایت‌زناشویی تفاوت معناداری وجود داشت((p<0.001). میزان رضایت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل به‌طور معنا‌داری افزایش یافته بود. این نتایج کماکان در دورۀ پیگیری به‌طور معناداری تداوم داشت (p<0.001). یعنی آموزش مهارت‌های ارتباطی و حل مساله مذهب‌محور افزایش رضایت زناشویی زنان را موجب شده است.