دنیای پیش و پساآخرالزمانیِ مارگارت اتوود: تجلّیِ سوژه‌ ی لویناسی در ساحتِ دیگری

این تحقیق بر آن است تا رمان های سه گانه ی مدادم، اثر مارگارت اتوود را در پرتو اخلاقیات لویناس مورد واکاوی قرار دهد. با اخلاقیات لویناس که مشتمل بر واژگان کلیدی دیگری، سوژه شدگی، تروما، و مسئولیت است پلی به دنیای آخرالزمانی اتوود می زند تا بررسی شود که شخصیت های این آثار تا چه حد سوژه های مسئولِ لویناسی هستند. و آیا بازماندگان بعد از پایان جهان در به هم خوردگ ی ترتیبِ زمانی محصور می شوند، یعنی با وجود اینکه در زمان حال سِیر می کنند، گذشته زنده می شود و لحظه ای آن ها را رها نمی کند. انطباق گذشته و حال با نگرانی از آینده ای نامعلوم آمیخته می شود و روانِ شخصیت ها همچون آونگی معلق در زمان می ماند. مسئولیت در قبال بازماندگان، کودکیِ آن ها را که مملوء از بی مسئولیتی والدین است زنده می کند و به صورت بازگویی پیش می رود. شخصیت ها یا سوژه های تروماتیک و بی خوابِ لویناسی که به این بی خوابی دچار شد هاند، تلاش می کنند تا مدینه ایفاضله به دور از بی مسئولیتی برپا کنند. خاطرات دوران کودکی، که با نقش پدر و مادر گره خورده است، با بخشی از اخلاقیات لویناس که شامل دگرگونگیِ زنانه و پدرانگی است ربط داده می شود. همچنین در این پژوهش مشخص می شود که نقش پدرانگی، و مادرانگی در نقش دگرگونگیِ زنانه، تا چه حدی می تواند در پایان دادن جهان و یا تداوم نسل بعد از آخرالزما ن رخنه کند و رابطه ای اخلاقی برقرار سازد.