اثربخشی انواع ادبی (نمایشنامه و روایت) بر بخاطرسپاری و ذخیرۀ‌ شناختی: مورد توانش تولید گفتاری در کلاس زبان فرانسه

در حوزۀ آموزش زبان، تقویت حافظۀ زبان‌آموزان یکی از مسائلی است که در مورد آن تحقیقات زیادی انجام شده‌است. ایفای نقش در تئاتر یکی از موثرترین ابزارها برای آموزش زبان‌های خارجی است و تاثیر مثبتی برمکانیسم شناختی مغز و انگیزۀ ارتباطی دانشجویان دارد. با همین نگاه، در این پژوهش، می‌خواهیم به این مسئلۀ اصلی بپردازیم که چگونه ادبیات نمایشی می‌تواند تبدیل به محتوای آموزشی مناسبی جهت تسهیل فرایند یادگیری زبان فرانسه به‌ویژه در فاز بخاطرسپاری کلمات و عبارات مناسب در زمان مکالمه شود ؟ با توجه به گفت و گو محور بودن نمایشنامه و این‌که این نوع ادبی مجال بیشتری به تقابل‌های کلامی شخصیت‌ها می‌دهد فرضیۀ اصلی تحقیق بر امکان اثربخشی بیش‌تر نمایش در بخاطرسپاری و ذخیرۀ شناختی دانشجویان در زمان تولید گفتاری در مقایسه با نوع روایی، استوار است. در واقع، تغییر مثبت نگاه اساتید زبان فرانسه نسبت به استفاده از نمایشنامه در آموزش زبان، هدف اصلی ماست. برای تحقق این هدف، روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی خواهد بود. به این منظور، شرکت کنندگان در این مطالعه، گروهی54 نفره از میان دانشجویان لیسانس زبان فرانسه در دانشگاه علوم و تحقیقات را شامل می‌شوند که به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار اصلی پژوهش به کار رفته در این مطالعه نیز، مقیاس دانش واژگان vks ، ارائه شده توسط وشی و پریبخت (1993) می‌باشد که روایی آن ثابت شده‌است. نتایج اصلی آزمون همپراش (f=(45 ,1)=26.68,p=000, plartial (443= η2=344) (جدول 6) نشان می‌دهد که اختلاف معناداری بین میانگین گروه نمایشنامه و روایت در پس‌آزمون بعد از حذف اثر احتمالی پیش‌آزمون وجود دارد.

the effectiveness of literary genres (drama and narrative) on memorization and cognitive reserve: the case of oral production competence in the french language class

introductionthe importance of memory enhancement in language learning is often overlooked in educational resources, despite its crucial role in the foreign language acquisition process. different literary genres offer unique benefits in improving retention and cognitive reserve, with each genre stimulating different parts of the brain. this research focuses on the potential of dramatic literature (french) as a valuable educational tool to aid in the memorization of vocabulary and phrases during french language learning. by exploring the relationship between memory and literature, this study aims to highlight the benefits of incorporating dramatic literature into language education to enhance learning outcomes.background of the studyin a series of research articles, various approaches to teaching foreign languages, specifically french, have been explored. shobeiry (2020) delves into the use of literature in language instruction, emphasizing task-based teaching methods to enhance students’ understanding of cultural and social aspects through literary texts. mohammadi and colleagues (2017) compare the neurocognitive linguistic approach with traditional methods in teaching french in iran, highlighting the effectiveness of the former in improving oral expression skills. ghashmardi (2017) discusses the importance of cognitive neuroscience in language teaching, suggesting that it can serve as a theoretical basis for cognitive learning and contribute to the development of effective teaching methods. collectively, these studies shed light on innovative approaches to language instruction that aim to enhance students’ language skills and cultural understanding.methodologythe research aimed to determine the effectiveness of using drama versus narrative in improving memorization and cognitive reserve in students during conversation. the study involved 54 third-semester french language students with an a1 language level, divided into a control group (narrative) and an experimental group (drama). the vocabulary knowledge scale (vks) was used to measure cognitive reserve and word recall, focusing on sentences and phrases. the research method was descriptive-analytical, with the goal of proving the superiority of dramatic literature in enhancing learning outcomes compared to narrative literature.conclusionthe study examined the assumptions of the variance analysis in table 6, which revealed that the drama group had a higher average in the post-test compared to the narrative group. the results of the covariance analysis in table 7 further supported this finding, showing a significant difference between the two groups in the post-test after accounting for the pre-test. the main goal of the research was thus achieved, demonstrating the effectiveness of the drama group in comparison to the narrative group.