تحلیل ترجمۀ فارسی « خواب لیلا» سرودۀ لوکنت دو لیل بر اساس نظریات آنری مشونیک

ترجمه فرآیندی است که امکان تبادل افکار و دیدگاه‌های اندیشمندان و نویسندگان در سراسر دنیا را فراهم می‌کند. در میان متون مختلف ادبی، ترجمۀ شعر از نظر برخی از محققان دشوار و حتی غیرممکن به نظر می‌آید. مشکل اصلی، بازآفرینیِ ریتم و ضرباهنگی است که متن ادبی را به شعر مبدل می‌سازد و خود بخشی از معنای آن را در بر می‌گیرد. در میان شاعران فرانسوی، اشعار لوکنت دو لیل از جایگاه ویژه‌ای در ادبیات فرانسه برخوردار است، زیرا این شاعر یکی از پیروان مکتب «هنر برای هنر » است و نسبت به فرم، موسیقی و زیبایی شعر بسیار حساس است. شجاع الدین شفا به عنوان مترجم برخی از اشعار این شاعر، سعی کرده تا سازشی میان وفاداری به متن و زیبایی‌شناختی ابیات برقرار سازد.در این پژوهش سعی بر آن است تا ترجمۀ فارسیِ «خواب لیلا» سرودۀ لوکُنت دو لیل را بر مبنای آراء آنری مشونیک بررسی نماییم تا دریابیم آیا فرم، ریتم و عناصر زیباشناختی آن به خوبی در زبان مقصد انتقال یافته است یا خیر. برای نیل به این مقصود، ابیات این شعر را به سه دسته ریتم زبانی ، ریتم بلاغی و ریتم شاعرانه تقسیم و سپس با مقایسه با ترجمه آن، به بررسی میزان واگرایی و همگرایی میان اشعار لوکنت دو لیل و متون ترجمه شده توسط شفا در سطوح مختلف معنا، فرم، موسیقیایی، ریتم و صدا می‌پردازیم. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مترجم بیشتر از شیوه «ترجمه-تفسیر» استفاده کرده‌است.

analysis of the persian translation of lyla’s dream by leconte de lisle (a study of henri meschonnic)

introduction:translation allows us to exchange ideas and thoughts about theworld. among various literary texts, the translation of poetry seems difficult accordingto some scholars. the major difficulty is to recreate the union of meaningand sound that characterize poetry and is part of the meaning of the poems.among french poets, the poems of leconte de lille occupy a special place infrench literature, because this poet is one of the followers of the school of “artfor art’s sake” and is very sensitive to form, music, and the beauty of poetry. asa translator of some of this poet’s poems, shojauddin shafa attempted to es tablisha compromise between fidelity to the text and the aes thetics of the verses.background of the s tudy: in this research, we attempt to examine the persiantranslation of the poem “le sommeil de laila” written by lecomte de lille basedon the opinions of henri meschonnic in order to know if the form, rhythm andaes thetic elements of this poem have been transferred into the target languageor not. to achieve this objective, the verses of this poem are divided into threecategories: linguis tic rhythm, rhetorical rhythm, and poetic rhythm, then, wecompare the verses of this poem with its translation to evaluate the degree ofdivergence and convergence between the poems by leconte de lille and textstranslated by shafa at different levels. the results obtained indicate that thetranslator used the “translation-interpretation” method ins tead.in the article “s tudy of rhythm in the persian translations of the works of christianbobin: the case of the translations of geai (idiot from the neighborhood) and isabelle bruges made by qavimi”, mohseni examines the rhythm in thetranslations of this translator. according to the author, bobin expresses a simpleand sincere thought. his writings are full of short sentences whose slow or fas trhythm expresses the feelings and thoughts of the characters. by examining thetranslation of the two s tories of idiot du quartier and isabelle bruges, mohsenishows that the translator sometimes deviated from the rhythm of the originaltext to respect the spelling rules, but he managed to recreate the rhythm and thesigns of orality.methodology : our research work aims to criticize the translation of “leila’ssleep” into persian according to meschonnic to see if the rigor and formal researchof leconte de lis te to draw art and beauty were well trans mitted in thetranslation. we will s tudy the divergence and convergence between the originaland the translated text on different levels such as meaning, form, s tyle, musicality,rhythm, sound, etc.conclusion : the presented analysis showed that the translation of parnassianpoems is not possible simply by choosing suitable equivalents and conveyingthe meaning, because the main characteris tic of their verses is based on rhythm,music, and singing. meschonnic’s views on the importance of rhythm in the textand attention to the “general meaning of a speech” made it clear that reproducingthe musicality of speech is very important in translation. by comparing thetable containing the sonority, the richness of the rhymes, and the s tanzas in thefrench version and the persian version of our work, we could conclude that thetranslator did not properly convey either the musicality or the sounds of theverses in the translation.