>
Fa   |   Ar   |   En
   جلوه‌هایِ امرِ نشانه‌‌ای در ساحتِ نمادین: خوانشِ گفتمانِ جنون در سه تراژدیِ برجسته‌ی ویلیام شکسپیر از دیدگاه‌ِ جولیا کریستوا  
   
نویسنده نبی زاده نوده ی رخشنده ,احمدزاده شیده
منبع نقد زبان و ادبيات خارجي - 1397 - دوره : 15 - شماره : 20 - صفحه:221 -243
چکیده    مضمون جنون و جلوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آن از دیرباز در آثارِ ادبی به اشکالِ مختلف ترسیم و توصیف شده است. شکسپیر یکی از نویسندگانی است که این پدیده را در تعدادی از تراژدی‌های خود از طریقِ آفرینش و معرفیِ چند شخصیتِ پیچیده بازنمایی کرده است. پرداخت و برداشتِ او از این پدیده را بسیاری از منتقدان نوآورانه و به دور از باورهایِ سنتی و پنداشت‌هایِ رایج می‌‌‌‌‌‌دانند. از همین رو می‌توان این عارضه و شخصیت‌هایِ مجنون در آثارِ او را  بر مبنایِ نظریه‌های معاصر بررسی و تحلیل نمود. شکسپیر به ویژه زبانِ شاخصی برای شخصیت‌هایِ مجنونِ تراژدی‌هایِ خود ابداع می‌کند که بازتابِ وضعیتِ روانیِ آن‌هاست. در این جستار، گفتارِ چهار شخصیت در سه تراژدی برجسته‌ی شکسپیر – هملت، شاه ‌لیر، و مکبث –  از دیدگاهِ جولیا کریستوا بر اساسِ نظریاتِ زبان‌شناختیِ او در موردِ خصلتِ نشانه‌ای و نمادینِ زبان تحلیل خواهد شد، با این پیش‌فرض که گفتمانِ جنون در این نمایشنامه‌‌ها حاصلِ هجومِ وجهِ نشانه‌ای به وجهِ‌ نمادین زبان است. 
کلیدواژه گفتمانِ جنون، وجهِ نشانه‌ای، وجهِ نمادین، ویلیام شکسپیر، جولیا کریستوا
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, ایران, دانشگاه شهید بهشتی, ایران
پست الکترونیکی sheed9@gmail.com
 
   Emergence of the Semiotic in the Symbolic Order: A Kristevan Reading of the Discourse of Madness in Three Major Shakespearean Tragedies  
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved